วันศุกร์ที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2555
หลินปิง
หลินปิง (จีน: 林冰) เป็นแพนด้ายักษ์เพศเมียในสวนสัตว์เชียงใหม่ เกิดเมื่อวันพุธที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 จากการผสมเทียม ระหว่างช่วงช่วงและหลินฮุ่ย [1][2] นับเป็นแพนด้าตัวแรกของโลกที่เกิดในประเทศเขตศูนย์สูตร ในเดือนนอกฤดูผสมพันธุ์ของหมีแพนด้า[3]
หลินปิง เป็นชื่อที่ได้รับการลงคะแนนเป็นอันดับ 1 โดยคนไทย ทางจดหมายและไปรษณียบัตร ถึง 13 ล้านฉบับ จาก 4 ชื่อ (อันดับ 2 “ขวัญไทย” 3.5 ล้านฉบับ อันดับ 3 “ไทจีน” 2.5 ล้านฉบับ อันดับ 4 “หญิงหญิง” 2 ล้านฉบับ)[4]
ประวัติ
ความพยายามของสัตวแพทย์ไทย
หลินฮุ่ยและช่วงช่วง สวนสัตว์เชียงใหม่หลังจากที่ประเทศไทยได้รับช่วงช่วงและหลินฮุ่ยในฐานะทูตสันถวไมตรีระหว่างไทยและจีน มาอยู่ที่สวนสัตว์เชียงใหม่ในปี พ.ศ. 2546 องค์กรได้ทำการดูและคู่หมีแพนด้าให้มีคุณภาพที่ดีเป็นเวลา 3 ปี ทางสวนสัตว์ฯ เริ่มพยายามให้คู่แพนด้าได้มีโอกาศผสมพันธุ์เองตามธรรมชาติด้วยการทำให้สิ่งแวดล้อมภายในบริเวณที่เลี้ยงมีบรรยากาศเหมือนธรรมชาติ บริเวณด้านหลังสามารถแยกหมีให้อยู่ตัวเดียวหรือเป็นคู่ได้ ส่วนด้านจัดแสดงด้านหน้า แบ่งพื้นที่ให้ทั้สองคิดถึงกันมากที่สุด หลินฮุ่นแสดงอาการเป็นสัดครั้งแรกราววันที่ 16-19 มกราคม พ.ศ. 2549 โดยส่งเสียงร้องคล้ายเสียงแพะ เดินวนกระสับกระส่าย ป้ายกลิ่นตามที่ต่าง ๆ ยกหางและเดินถอยหลังเข้าหาช่วงช่วง แต่ช่วงช่วงแสดงพฤติกรรมคล้ายการขึ้นผสมพันธุ์เท่านั้น[5] แต่ก็ล้มเหลว ต้องรอลุ้นปีถัดไป ต่อมาปลายเดือนมีนาคม พ.ศ. 2550 หลินฮุ่ยแสดงอาการเป็นสัดครั้งที่ 2 ทางทีมงานหากลยุทธ์หลากหลาย อย่างให้ช่วงช่วงดูวิดีโอโป๊เพื่อกระตุ้นพฤติกรรมสืบพันธุ์ ตามคำแนะนำของประเทศจีนและอื่น ๆ หรือการกั้นคอกแยกเพื่อเลียนแบบพฤติกรรมทางธรรมชาติที่มักแยกกันอยู่ตามลำพัง และเปิดให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกันเฉพาะช่วงที่หลินฮุ่ยเป็นสัด แต่ผลก็ไม่เป็นที่น่าพอใจ
เดือนเมษายน พ.ศ. 2550 มีการรวมตัวคณะทำงานเฉพาะกิจ ที่มีทีมงานจากหลายฝ่ายทั้งทีมงานของสวนสัตว์เชียงใหม่ ทีมจากส่วนวิชาการ องค์การสวนสัตว์ ทีมงานวิจัยของโครงการวิจัยและจัดแสดงหมีแพนด้า ทีมงานคณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ข้อมูลการตัดสินใจที่สำคัญที่สุดคือข้อมูลจากห้องปฏิบัติการฮอร์โมน ที่ทำงานต่อเนื่อง 24 ชั่วโมง ต่อมาวันที่ 1 เมษายน หลินฮุ่ยตกไข่ ทีมงานปล่อยให้ช่วงช่วงเข้าผสมกับหลินฮุ่ยแต่ไม่สำเร็จ จึงดำเนินการผสมเทียมในวันถัดมา ช่วงช่วงถูกวางสลบในไม่กี่ชั่วโมง การผสมเทียมครั้งแรกนี้มีผู้เชี่ยวชาญจากประเทศจีนมาช่วยเหลือทีมงาน[6] แต่น่าเสียดายว่า หลินฮุ่ยเกิดภาวะตั้งท้องเทียม ที่เป็นเรื่องทั่วไปที่เกิดขึ้นได้เป็นปกติในสัตว์หลายชนิด
เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 หลังจากนั้นเริ่มเข้าฤดูผสมพันธุ์ของหลินฮุ่ยอีกครั้ง ทั้งสิ่งเปลี่ยนแปลงเรื่องระดับฮอร์โมนและพฤติกรรม ทางทีมงานร่วม 30 ชีวิตวางแผนการทำงานแบบละเอียด ทั้งแผนปฏิบัติการรายวัน รายสัปดาห์ รายเดือน ตั้งแต่ผสมพันธุ์จนถึงคลอด หลังจากพิจารณาระดับฮอร์โมนที่ขึ้นถึงสูงสุดและเริ่มลดระดับลงอย่าฮวบฮาบ เป็นสัญญาณบ่งชี้ว่าหลินฮุ่นมีไข่ตกจากรังไข่แน่นอน ทางทีมงานเริ่มวางยาสลบช่วงช่วง ได้น้ำเชื้อคุณภาพเยี่ยมมากพอเพียงสำหรับการผสมเทียมถึง 2 ครั้ง จากนั้นสู่กระบวนการพาตัวอสุจิของช่วงช่วงไปเจอกับไข่ของหลินฮุ่ยเมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 จากนั้นเริ่มสังเกตพฤติกรรม การตรวจฮอร์โมนจากฉี่ทุกวัน หากตั้งท้องฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนที่รังไข่จะผลิตออกมา สองเดือนหลังวันผสมเทียม พบว่าพฤติกรรมหลินฮุ่ยเปลี่ยนไป กินอาหารมากขึ้น ท้องและเต้านมขยายใหญ่ นอนเก่งกว่าเดิม รวมทั้งผลตรวจฮอร์โมนเพิ่มมากขึ้นตามลำดับ[7]
[แก้] เกิด
ผู้เชี่ยวชาญจากประเทศจีน กำลังตรวจสุขภาพให้หลินปิง27 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 หลังจากเจ้าหน้าที่สังเกตพบพฤติกรรมผิดปรกติของหลินฮุ่ยที่แสดงอาการกระวนกระวาย เดินไปมา เลียบริเวณอวัยวะเพศถี่มากขึ้นหลังเที่ยงคืนวันที่ 26 จึงติดต่อไปที่ศูนย์วิจัยแพนด้า ประเทศจีน ปรึกษาจากผู้รู้ จึงได้รับคำตอบว่า หลินฮุ่ยกำลังจะคลอด คำยืนยันทำให้ทีมงานตื่นเต้นและกระวนกระวายอย่างมาก แพนด้าน้อยคลอดออกมา โดยถูกบันทึกภาพด้วยกล้องวิดีโอของทีมงานสวนสัตว์ฯ หลังจากอุ้มท้อง 97 วัน มีน้ำหนักแรกเกิด 235 กรัม[8]
[แก้] การตั้งชื่อมีการจัดประกวดตั้งชื่อแพนด้าน้อย โดยคณะกรรมการองค์การสวนสัตว์ฯจะเป็นผู้รวบรวมชื่อคัดเลือกให้เหลือ เพียง 4 ชื่อ จากนั้นจะเปิดโอกาสให้ประชาชนลงคะแนนผ่านทางไปรษณียบัตร โดยหลินปิง เป็นชื่อที่ได้รับการลงคะแนนเป็นอันดับ 1 โดยคนไทย ทางจดหมายและไปรษณียบัตร ถึง 13 ล้านฉบับ จาก 4 ชื่อ (อันดับ 2 “ขวัญไทย” 3.5 ล้านฉบับ อันดับ 3 “ไทจีน” 2.5 ล้านฉบับ อันดับ 4 “หญิงหญิง” 2 ล้านฉบับ) โดยหลินปิง มีความหมายว่า ป่าเมืองหนาว หรือป่าแห่งสายน้ำปิง
[แก้] สิ่งสืบเนื่อง
ช้างจาก วังช้างอยุธยา แล เพนียด ถูกทาสีจนมีหน้าตาละม้ายคล้ายหมีแพนด้านับตั้งแต่แพนด้าน้อย หลินปิง เกิดมา สื่อต่าง ๆ ทุกสื่อ หนังสือพิมพ์ทุกฉบับต่างลงหน้าหนึ่ง ออกรายการโทรทัศน์ทุกช่อง มีการถ่ายทอดสดในลักษณะเรียลลิตี้ผ่านเครือข่ายโทรทัศน์วงจรปิดในสวนสัตว์และอินเทอร์เน็ต ยังส่งผลให้การท่องเที่ยวจังหวัดเชียงใหม่กลับมาคึกคักอีกครั้งหลังสถานการณ์การเมือง รายรับของสวนสัตว์เชียงใหม่หลังจากแพนด้านน้อยเกิด คาดว่ามีรายได้เพิ่มขึ้น รวมมีรายได้ปีละ 208 ล้านบาท[9]
26 มิถุนายน พ.ศ. 2552 มีช้างพลาย 3 ตัวจากวังช้างอยุธยา แล เพนียด ถูกทาสีจนมีหน้าตาละม้ายคล้ายหมีแพนด้า ออกเดินเรียกร้องความสนใจจากประชาชน จนกลายเป็นข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ทุกฉบับในเช้าวันรุ่งขึ้น "ผลพลอยได้ครั้งนี้คือ พูดในสิ่งที่คนไทยบางคนคิดอยู่ในใจออกมาดัง ๆ"[9] หรือแม้แต่สุนัขที่มีสีขนคล้ายหมีแพนด้า ของแม่ค้าขายข้าวแกงจังหวัดเชียงราย ยังถูกสื่อมวลชนนำเสนอข่าว ก่อนปิดรับไปรษณียบัตรทายชื่อแพนด้าน้อย
ต่อมามีรายการเรียลลิตี้ที่นำเสนอชีวิตครอบครัวหมีแพนด้าทั้ง “หลินปิง” ทางสื่อโทรทัศน์ในช่องทรูวิชั่นส์ตลอด 24 ชั่วโมง ในช่องแพนด้าแชนแนล เริ่มออกฉายวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552[10]
แหล่งที่มา http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%aB4%E0%B8%99%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B8%87
หลินปิง เป็นชื่อที่ได้รับการลงคะแนนเป็นอันดับ 1 โดยคนไทย ทางจดหมายและไปรษณียบัตร ถึง 13 ล้านฉบับ จาก 4 ชื่อ (อันดับ 2 “ขวัญไทย” 3.5 ล้านฉบับ อันดับ 3 “ไทจีน” 2.5 ล้านฉบับ อันดับ 4 “หญิงหญิง” 2 ล้านฉบับ)[4]
ประวัติ
ความพยายามของสัตวแพทย์ไทย
หลินฮุ่ยและช่วงช่วง สวนสัตว์เชียงใหม่หลังจากที่ประเทศไทยได้รับช่วงช่วงและหลินฮุ่ยในฐานะทูตสันถวไมตรีระหว่างไทยและจีน มาอยู่ที่สวนสัตว์เชียงใหม่ในปี พ.ศ. 2546 องค์กรได้ทำการดูและคู่หมีแพนด้าให้มีคุณภาพที่ดีเป็นเวลา 3 ปี ทางสวนสัตว์ฯ เริ่มพยายามให้คู่แพนด้าได้มีโอกาศผสมพันธุ์เองตามธรรมชาติด้วยการทำให้สิ่งแวดล้อมภายในบริเวณที่เลี้ยงมีบรรยากาศเหมือนธรรมชาติ บริเวณด้านหลังสามารถแยกหมีให้อยู่ตัวเดียวหรือเป็นคู่ได้ ส่วนด้านจัดแสดงด้านหน้า แบ่งพื้นที่ให้ทั้สองคิดถึงกันมากที่สุด หลินฮุ่นแสดงอาการเป็นสัดครั้งแรกราววันที่ 16-19 มกราคม พ.ศ. 2549 โดยส่งเสียงร้องคล้ายเสียงแพะ เดินวนกระสับกระส่าย ป้ายกลิ่นตามที่ต่าง ๆ ยกหางและเดินถอยหลังเข้าหาช่วงช่วง แต่ช่วงช่วงแสดงพฤติกรรมคล้ายการขึ้นผสมพันธุ์เท่านั้น[5] แต่ก็ล้มเหลว ต้องรอลุ้นปีถัดไป ต่อมาปลายเดือนมีนาคม พ.ศ. 2550 หลินฮุ่ยแสดงอาการเป็นสัดครั้งที่ 2 ทางทีมงานหากลยุทธ์หลากหลาย อย่างให้ช่วงช่วงดูวิดีโอโป๊เพื่อกระตุ้นพฤติกรรมสืบพันธุ์ ตามคำแนะนำของประเทศจีนและอื่น ๆ หรือการกั้นคอกแยกเพื่อเลียนแบบพฤติกรรมทางธรรมชาติที่มักแยกกันอยู่ตามลำพัง และเปิดให้ทั้งคู่อยู่ด้วยกันเฉพาะช่วงที่หลินฮุ่ยเป็นสัด แต่ผลก็ไม่เป็นที่น่าพอใจ
เดือนเมษายน พ.ศ. 2550 มีการรวมตัวคณะทำงานเฉพาะกิจ ที่มีทีมงานจากหลายฝ่ายทั้งทีมงานของสวนสัตว์เชียงใหม่ ทีมจากส่วนวิชาการ องค์การสวนสัตว์ ทีมงานวิจัยของโครงการวิจัยและจัดแสดงหมีแพนด้า ทีมงานคณะสัตวแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ข้อมูลการตัดสินใจที่สำคัญที่สุดคือข้อมูลจากห้องปฏิบัติการฮอร์โมน ที่ทำงานต่อเนื่อง 24 ชั่วโมง ต่อมาวันที่ 1 เมษายน หลินฮุ่ยตกไข่ ทีมงานปล่อยให้ช่วงช่วงเข้าผสมกับหลินฮุ่ยแต่ไม่สำเร็จ จึงดำเนินการผสมเทียมในวันถัดมา ช่วงช่วงถูกวางสลบในไม่กี่ชั่วโมง การผสมเทียมครั้งแรกนี้มีผู้เชี่ยวชาญจากประเทศจีนมาช่วยเหลือทีมงาน[6] แต่น่าเสียดายว่า หลินฮุ่ยเกิดภาวะตั้งท้องเทียม ที่เป็นเรื่องทั่วไปที่เกิดขึ้นได้เป็นปกติในสัตว์หลายชนิด
เดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 หลังจากนั้นเริ่มเข้าฤดูผสมพันธุ์ของหลินฮุ่ยอีกครั้ง ทั้งสิ่งเปลี่ยนแปลงเรื่องระดับฮอร์โมนและพฤติกรรม ทางทีมงานร่วม 30 ชีวิตวางแผนการทำงานแบบละเอียด ทั้งแผนปฏิบัติการรายวัน รายสัปดาห์ รายเดือน ตั้งแต่ผสมพันธุ์จนถึงคลอด หลังจากพิจารณาระดับฮอร์โมนที่ขึ้นถึงสูงสุดและเริ่มลดระดับลงอย่าฮวบฮาบ เป็นสัญญาณบ่งชี้ว่าหลินฮุ่นมีไข่ตกจากรังไข่แน่นอน ทางทีมงานเริ่มวางยาสลบช่วงช่วง ได้น้ำเชื้อคุณภาพเยี่ยมมากพอเพียงสำหรับการผสมเทียมถึง 2 ครั้ง จากนั้นสู่กระบวนการพาตัวอสุจิของช่วงช่วงไปเจอกับไข่ของหลินฮุ่ยเมื่อวันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552 จากนั้นเริ่มสังเกตพฤติกรรม การตรวจฮอร์โมนจากฉี่ทุกวัน หากตั้งท้องฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนที่รังไข่จะผลิตออกมา สองเดือนหลังวันผสมเทียม พบว่าพฤติกรรมหลินฮุ่ยเปลี่ยนไป กินอาหารมากขึ้น ท้องและเต้านมขยายใหญ่ นอนเก่งกว่าเดิม รวมทั้งผลตรวจฮอร์โมนเพิ่มมากขึ้นตามลำดับ[7]
[แก้] เกิด
ผู้เชี่ยวชาญจากประเทศจีน กำลังตรวจสุขภาพให้หลินปิง27 พฤษภาคม พ.ศ. 2552 หลังจากเจ้าหน้าที่สังเกตพบพฤติกรรมผิดปรกติของหลินฮุ่ยที่แสดงอาการกระวนกระวาย เดินไปมา เลียบริเวณอวัยวะเพศถี่มากขึ้นหลังเที่ยงคืนวันที่ 26 จึงติดต่อไปที่ศูนย์วิจัยแพนด้า ประเทศจีน ปรึกษาจากผู้รู้ จึงได้รับคำตอบว่า หลินฮุ่ยกำลังจะคลอด คำยืนยันทำให้ทีมงานตื่นเต้นและกระวนกระวายอย่างมาก แพนด้าน้อยคลอดออกมา โดยถูกบันทึกภาพด้วยกล้องวิดีโอของทีมงานสวนสัตว์ฯ หลังจากอุ้มท้อง 97 วัน มีน้ำหนักแรกเกิด 235 กรัม[8]
[แก้] การตั้งชื่อมีการจัดประกวดตั้งชื่อแพนด้าน้อย โดยคณะกรรมการองค์การสวนสัตว์ฯจะเป็นผู้รวบรวมชื่อคัดเลือกให้เหลือ เพียง 4 ชื่อ จากนั้นจะเปิดโอกาสให้ประชาชนลงคะแนนผ่านทางไปรษณียบัตร โดยหลินปิง เป็นชื่อที่ได้รับการลงคะแนนเป็นอันดับ 1 โดยคนไทย ทางจดหมายและไปรษณียบัตร ถึง 13 ล้านฉบับ จาก 4 ชื่อ (อันดับ 2 “ขวัญไทย” 3.5 ล้านฉบับ อันดับ 3 “ไทจีน” 2.5 ล้านฉบับ อันดับ 4 “หญิงหญิง” 2 ล้านฉบับ) โดยหลินปิง มีความหมายว่า ป่าเมืองหนาว หรือป่าแห่งสายน้ำปิง
[แก้] สิ่งสืบเนื่อง
ช้างจาก วังช้างอยุธยา แล เพนียด ถูกทาสีจนมีหน้าตาละม้ายคล้ายหมีแพนด้านับตั้งแต่แพนด้าน้อย หลินปิง เกิดมา สื่อต่าง ๆ ทุกสื่อ หนังสือพิมพ์ทุกฉบับต่างลงหน้าหนึ่ง ออกรายการโทรทัศน์ทุกช่อง มีการถ่ายทอดสดในลักษณะเรียลลิตี้ผ่านเครือข่ายโทรทัศน์วงจรปิดในสวนสัตว์และอินเทอร์เน็ต ยังส่งผลให้การท่องเที่ยวจังหวัดเชียงใหม่กลับมาคึกคักอีกครั้งหลังสถานการณ์การเมือง รายรับของสวนสัตว์เชียงใหม่หลังจากแพนด้านน้อยเกิด คาดว่ามีรายได้เพิ่มขึ้น รวมมีรายได้ปีละ 208 ล้านบาท[9]
26 มิถุนายน พ.ศ. 2552 มีช้างพลาย 3 ตัวจากวังช้างอยุธยา แล เพนียด ถูกทาสีจนมีหน้าตาละม้ายคล้ายหมีแพนด้า ออกเดินเรียกร้องความสนใจจากประชาชน จนกลายเป็นข่าวหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ทุกฉบับในเช้าวันรุ่งขึ้น "ผลพลอยได้ครั้งนี้คือ พูดในสิ่งที่คนไทยบางคนคิดอยู่ในใจออกมาดัง ๆ"[9] หรือแม้แต่สุนัขที่มีสีขนคล้ายหมีแพนด้า ของแม่ค้าขายข้าวแกงจังหวัดเชียงราย ยังถูกสื่อมวลชนนำเสนอข่าว ก่อนปิดรับไปรษณียบัตรทายชื่อแพนด้าน้อย
ต่อมามีรายการเรียลลิตี้ที่นำเสนอชีวิตครอบครัวหมีแพนด้าทั้ง “หลินปิง” ทางสื่อโทรทัศน์ในช่องทรูวิชั่นส์ตลอด 24 ชั่วโมง ในช่องแพนด้าแชนแนล เริ่มออกฉายวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552[10]
แหล่งที่มา http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AB%E0%B8%A5%E0%B8%aB4%E0%B8%99%E0%B8%9B%E0%B8%B4%E0%B8%87
หมีแพนด้า ภาพหมีแพนด้า
หมีแพนด้า
Animon Of The Month
ในประเทศไทยนั้นถ้าน้องๆอยากจะเห็นเจ้าหมีแพนด้าตัวจริงก็จะต้องไปดูกันไกลถึงสวนสัตว์เชียงใหม่ทีเดียว กับความน่ารักของ ช่วงช่วง และ หลินฮุ่ย ผู้เป็นทูตสันตวไมตรีจากสาธารณรัฐประชาชนจีน เจ้าช่วงช่วง และหลินฮุ่ย มาถึงเมืองไทยเมื่อ 12 ตุลาคม 2546 ซึ่ง ช่วง ช่วง และ หลินฮุ่ย สำหรับประเทศไทยมีสัญญากับจีนว่า จะได้ทำการทดลองศึกษาวิจัยชีวิตหมีแพนด้าคู่นี้ เป็นระยะเวลา 10 ปี ตั้งแต่พ.ศ. 2547 ถึง 2557 หลังจากนั้นจะต้องส่งกลับ รวมถึงลูกที่เกิดจากทั้งคู่ด้วย ทางประเทศไทยก็จะต้องส่งคืนให้กับประเทศจีน โดยจะต้องจ่ายเงินประมาณ 10 ล้านบาท เพื่อสนับสนุนการวิจัยหมีแพนด้า และค่าประกันตัวละ 40 ล้านบาท แพนด้า 2 ตัวก็ 80 ล้านบาทเลยทีเดียว ในโลกนี้ถ้าไม่นับประเทศจีน มีเพียง 5 ประเทศเท่านั้นที่มีหมีแพนด้าไว้จัดแสดง คือ สหรัฐอเมริกา มี 7 ตัว , ญี่ปุ่น 6 ตัว ,เม็กซิโก 3 ตัว ,เยอรมันนี 3 ตัวและประเทศไทย 2 ตัว
ภาพหมีแพนด้า น่ารัก!
แหล่งที่มา http://info.muslimthaipost.com/main/index.php?page=sub&category=29&id=4940
Animon Of The Month
หมีแพนด้า หมีแพนด้า หมีแพนด้าเขาว่าน่ารัก ใช่แล้วค่ะ วันนี้เราจะไปดูความน่ารักของเจ้าหมีขอบตาดำน่ารักกันนะคะ หมีแพนด้าจะมีขนเป็นสีดำและสีขาว โดยจะมีสีขาวบริเวณ หัว คอและสะโพก และจะมีสีดำ รอบตาทั้ง 2 ข้าง หู ไหล่ ขาหน้า หมีแพนด้าเพศผู้ขนาดตัวโตเต็มที่ สูงประมาณ 160-190 ซม. จะสูงกว่าเพศเมียเล็กน้อย และหนัก 85-125 กก. เพศเมียหนัก 70-100 กก. แพนด้ามีอายุขัยเฉลี่ย 15 ปี
แพนด้าพร้อมที่จะขยายพันธุ์เมื่ออายุ 4.5 – 6.5 ปี และจะจับคู่ผสมพันธุ์จะตั้งท้องในช่วงฤดูใบไม้ผลิระหว่างต้นเดือน มี.ค. – พ.ค. ใช้เวลาตั้งท้องประมาณ 3-5 เดือน จำนวนลูกที่คลอดออกมามีเพียง 1- 3 ตัว ลูกแพนด้าเมื่อออกจากท้องแม่จะมีน้ำหนักเพียง 85-140 กรัมเท่านั้นเอง ถ้าเทียบกับแม่แพนด้าแล้วลูกแพนด้าจะมีขนาด 1 ใน 1,000 ของแม่แพนด้าเลยทีเดียว และตัวจะเป็นสีแดงยังไม่เป็นสีขาวและดำเหมือนกับพ่อและแม่ เมื่อลูกแพนด้าแรกเกิดมีขนาดตัวเล็กอย่างนี้การเลี้ยงลูกแพนด้าให้สามารถมีชีวิตรอดได้นั้นจึงเป็นเรื่องลำบากมาก ขนของแพนด้าจะขึ้นเป็นสีขาว-ดำเมื่ออายุได้ 1 เดือน แพนด้าเป็นสัตว์กินพืชเป็นอาหาร โดยอาหารสำคัญที่เจ้าหมีขอบตาดำนี้โปรดปรานก็คือใบไผ่นั่นเอง แพนด้าตัวโตเต็มที่จะกินใบไผ่ถึงวันละ 12 – 15 กก.ต่อวัน อาหารที่เหลืออื่นๆอาจจะเป็นไข่ ปลา และแมลงบางชนิดที่อยู่ในใบไผ่ และอาจจะเป็นพืชชนิดอื่นๆรวมอยู่ด้วย
ในประเทศไทยนั้นถ้าน้องๆอยากจะเห็นเจ้าหมีแพนด้าตัวจริงก็จะต้องไปดูกันไกลถึงสวนสัตว์เชียงใหม่ทีเดียว กับความน่ารักของ ช่วงช่วง และ หลินฮุ่ย ผู้เป็นทูตสันตวไมตรีจากสาธารณรัฐประชาชนจีน เจ้าช่วงช่วง และหลินฮุ่ย มาถึงเมืองไทยเมื่อ 12 ตุลาคม 2546 ซึ่ง ช่วง ช่วง และ หลินฮุ่ย สำหรับประเทศไทยมีสัญญากับจีนว่า จะได้ทำการทดลองศึกษาวิจัยชีวิตหมีแพนด้าคู่นี้ เป็นระยะเวลา 10 ปี ตั้งแต่พ.ศ. 2547 ถึง 2557 หลังจากนั้นจะต้องส่งกลับ รวมถึงลูกที่เกิดจากทั้งคู่ด้วย ทางประเทศไทยก็จะต้องส่งคืนให้กับประเทศจีน โดยจะต้องจ่ายเงินประมาณ 10 ล้านบาท เพื่อสนับสนุนการวิจัยหมีแพนด้า และค่าประกันตัวละ 40 ล้านบาท แพนด้า 2 ตัวก็ 80 ล้านบาทเลยทีเดียว ในโลกนี้ถ้าไม่นับประเทศจีน มีเพียง 5 ประเทศเท่านั้นที่มีหมีแพนด้าไว้จัดแสดง คือ สหรัฐอเมริกา มี 7 ตัว , ญี่ปุ่น 6 ตัว ,เม็กซิโก 3 ตัว ,เยอรมันนี 3 ตัวและประเทศไทย 2 ตัว
ปัจจุบันมีประชากรของแพนด้าเพียง 1,000 ตัวเท่านั้นในป่าของประเทศจีน หมีแพนด้าจึงจัดเป็นสัตว์อนุรักษ์อันดับ 1 ของประเทศจีน ซึ่งโทษของผู้ที่ละเมิดคือการประหารชีวิตเลยทีเดียว สาเหตุที่หมีแพนด้าใกล้สูญพันธุ์ก็คือการโดนบุกรุกถิ่นที่อยู่อาศัยและแหล่งอาหาร เห็นชะตากรรมอันน่าสงสารของหมีแพนด้ากันอย่างนี้แล้ว เราก็ยิ่งจะต้องช่วยกันอนุรักษ์หมีแพนด้ากันให้มากขึ้นแล้วล่ะค่ะ
ภาพหมีแพนด้า น่ารัก!
แหล่งที่มา http://info.muslimthaipost.com/main/index.php?page=sub&category=29&id=4940
การอนุรักษ์หมีแพนด้า
แพนด้ามีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Ailuropoda melanoleuca ซึ่งแปลว่าสัตว์ที่มีเท้ามีสีขาว-ดำเหมือนแมว เป็นสัตว์ที่พบใน ประเทศจีนเท่านั้นและคนจีนเรียกแพนด้าว่า Da xiong mao ซึ่งหมายถึงหมีแมวที่มีขนาดใหญ่ นักชีววิทยาสัตว์ดึกดำบรรพ์ ได้พบหลักฐานที่แสดงให้เห็นว่าบรรพสัตว์ของแพนด้าได้เคยมีชีวิตอยู่บนโลกเมื่อ 3 ล้านปีก่อนนี้ และประวัติศาสตร์จีนก็ได้เคยบันทึกว่า เมื่อ 3,000 ปีมาแล้ว ในสมัยของราชวงศ์ Zhou ได้มีการกล่าวถึงหมีแพนด้าว่า มีถิ่นอาศัยอยู่ในแถบภูเขา Qionglai ของมณฑล Yandao
ณ วันนี้ โลกมีแพนด้าเหลืออยู่เพียงประมาณ 1,000 ตัวเท่านั้นเอง และ 20 ตัว อาศัยอยู่ในสวนสัตว์นอกประเทศจีน ส่วนที่เหลืออยู่ ในสวนสัตว์จีนบ้างและอยู่ในป่าบ้าง โดยเฉพาะในบริเวณจีนตอนกลางที่มีภูเขาสูง ที่ที่มันชอบอยู่คือที่ระดับความสูง 1,500-3,000 เมตร ซึ่งมีเมฆหมอกปกคลุมตลอดเวลา
มันชอบกินไผ่และลำต้นไผ่เป็นอาหารประมาณวันละ 10-20 กิโลกรัม เพราะใบ ไผ่มีคาร์โบไฮเดรท โปรตีน และเกลือแร่มากกว่าต้นไผ่ ดังนั้นการไร้ซึ่งใบไผ่ จะทำให้มันไร้ซึ่งชีวิตด้วย ตามปกติแพนด้าไม่ใช่สัตว์กินพืชแต่เป็นสัตว์กินเนื้อ แต่เมื่อมันเป็นสัตว์ที่เชื่องช้า การไล่ล่าจับสัตว์อื่นเป็นอาหารจึงทำได้ยาก ดังนั้น มันจึงหันมาบริโภคพืชแทน แพนด้าชอบน้ำผึ้งเหมือนสัตว์ตระกูลหมีชนิดอื่นๆ และใช้เวลาหาอาหารวันละประมาณ 14 ชั่วโมง ส่วนอีก 10 ชั่วโมงที่เหลือ เป็นเวลานอน
นักชีววิทยาได้สังเกตเห็นว่า มือของแพนด้ามีนิ้ว 6 นิ้ว ซึ่งช่วยให้มันสามารถจับยึดกิ่งไผ่ได้กระชับและคล่อง และแพนด้าตัวเมีย มักชอบสืบพันธุ์กับตัวผู้ที่มีความเป็นนักกีฬาสูง เพราะเหตุว่าพื้นที่ที่แพนด้าใช้ในการหาอาหารนั้น กว้างใหญ่ไพศาลคือมีขนาดตั้งแต่
4.0-6.6 ตารางกิโลเมตร และตัวมันมีจำนวนน้อย ดังนั้น โอกาสที่ตัวผู้กับตัวเมียจะไม่ได้พบกันจึงสูง แต่เมื่อถึงเวลาสืบพันธุ์ตัวเมีย จะส่งเสียงเรียกร้องเหมือนแกะ และใช้กลิ่นในการสื่อสาร โดยมันจะขับฮอร์โมนความต้องการทางเพศออกมาจากต่อมที่อยู่บริเวณ ฐานหางของมัน แล้วลูบไล้ฮอร์โมนนี้ตามบริเวณโคนต้นไม้ เพื่อบอกตัวผู้ถึงสภาพของมันว่า พร้อมสำหรับการผสมพันธุ์แล้ว เมื่อแพนด้าตัวผู้ได้กลิ่นนี้ มันก็สามารถแยกแยะได้ว่าเป็นกลิ่นของแพนด้าตัวเมียตัวใดที่ส่งข่าวถึงมัน
ระบบฮอร์โมนของแพนด้าก็เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจเช่นกัน เพราะตัวเมียจะตกไข่ประมาณปีละครั้งเท่านั้นเอง นักชีววิทยาได้สังเกต เห็นว่าเวลาตัวผู้ได้กลิ่นเพศจากตัวเมีย มันมักมีอารมณ์เพศรุนแรง แต่ก็ใช้เวลาสั้นมากเพียงครั้งละ 30-60 วินาที และเมื่อเสพสม แล้วแพนด้าตัวผู้ก็จะเดินกลับเข้าป่าไผ่เพื่อดำรงชีวิตแบบแพนด้าโสดอีกครั้งหนึ่ง จนกระทั่งถึงเวลาที่แพนด้าตัวเมียหลั่งฮอร์โมนอีก ในปีต่อไปและตามปกตินั้นแพนด้าจะผสมพันธุ์กันระหว่างเดือนมีนาคม-พฤษภาคม มันใช้เวลาในการตั้งครรภ์ตั้งแต่ 3-6 เดือน จึงคลอดในราวเดือนสิงหาคม-กันยายน ลูกแพนด้ามีลำตัวยาวและหนักเพียง 0.5 กิโลกรัม คือหนักเพียง 1/900 เท่า ของน้ำหนักตัวแม่มัน ผิวมีสีชมพู ไม่มีขนตามตัว ตาของลูกแพนด้าแรกเกิดจะปิดตลอดเวลา จนกระทั่งอีก 1 เดือนต่อมา ตาจึงเปิดตามปกติ แพนด้าจะคลอด ลูกคราวละ 2 ตัว แต่แม่แพนด้ามักเลือกลูกของมันเพียงตัวเดียวเพราะมันพบว่าภาระในการเลี้ยงดูลูกอ่อนนานตั้ง 4-5 เดือนนั้น หนักเกินไปสำหรับลูก 2 ตัว ดังนั้น มันจึงปล่อยให้ตัวหนึ่งตายไปอย่างจงใจ
ตามปกติแพนด้าเป็นแม่ที่ดี มันจะเลี้ยงลูกอย่างทะนุถนอมนานถึง 1 ปีครึ่ง ซึ่งนับว่านานกว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่นๆ และเวลา มันให้อาหารมันจะอุ้มลูกน้อยของมันแนบอกเหมือนคน
แพนด้าป่วยเป็นโรคได้ง่ายเหมือนสัตว์ชนิดอื่น โรคที่มักพบเห็นบ่อยคือ โรคพยาธิ โรคระบบหายใจ ระบบการย่อยอาหาร สมองอักเสบ และโรคโลหิตจาง แพนด้าที่อาศัยอยู่ในประเทศจีนมีอายุยืนประมาณ 30 ปี ในขณะที่แพนด้านอกประเทศมีอายุยืนเพียง 14 ปีเท่านั้นเอง
แพนด้าตัวผู้เป็นสัตว์สันโดษที่ไม่ชอบต่อสู้กันแต่ชอบอยู่ห่างกัน ส่วนตัวเมียนั้นดุกว่าและสู้กันบ่อย เวลาแพนด้าต่างเพศถูกจับขังรวมกัน หากเข้ากันไม่ได้มันจะสู้กัน หรือไม่เช่นนั้นตัวผู้ก็จะเดินหนีไป แต่ถึงแม้นิสัยจะเข้ากันได้ มันก็แทบจะไม่มีกิจกรรมทางเพศร่วมกัน ผู้ดูแลสวนสัตว์ได้พบว่า 70% ของแพนด้าตัวเมียที่ได้รับการเลี้ยงดูในสวนสัตว์ไม่มีระดู และ 90% ของตัวผู้ที่ถูกเลี้ยงปฏิเสธการจับคู่ และนี่ก็คือเหตุผลหนึ่งที่มีส่วนในการทำให้ประชากรแพนด้าลดจำนวนลง
ในปี พ.ศ. 2527 เมื่อโลกตระหนักว่า แพนด้าเป็นสัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธุ์ รัฐบาลจีนภายใต้การสนับสนุนขององค์การสหประชาชาติ จึงได้จัดตั้ง Research Center for the Protection of the Giant Panda and Its Ecosystem ขึ้น Wolong Reserve ซึ่งมีพื้นที่ประมาณ 1 ล้านไร่ เพื่อสงวนและอนุรักษ์แพนด้า เพราะได้พบว่า แพนด้าถูกลอบยิงและการสูญเสียป่าไผ่ ได้คุกคามชีวิตของแพนด้ามาก ณ วันนี้ตลาดฮ่องกง ไต้หวันและญี่ปุ่นซื้อขายหนังแพนด้าในราคาสูงถึง 500,000 บาท เงินมหาศาลเช่นนี้ได้ทำให้คนบุกรุกเข้าไปในที่ที่มันอาศัยอยู่ การตัดป่าไผ่ การสร้างบ้านพักที่ระเกะระกะทำให้ป่าถูกแยกออกเป็นส่วนๆ เมื่อเนื้อที่ป่าถูกจำกัด แพนด้าจึงถูกบังคับให้ผสมพันธุ์กันเอง ทำให้สายพันธุ์เสื่อมและแพนด้าตัวเมียตั้งครรภ์น้อย รัฐบาลจีนจึงได้ตั้ง มาตรการขอร้องให้ประชาชนจีนอพยพออกจากป่าสงวนของแพนด้า โดยให้เงินเป็นสินน้ำใจทั้งนี้ก็เพื่อทำให้พื้นที่ป่าสำหรับแพนด้า เพิ่มสูงขึ้นประมาณ 70%
ในวารสาร Science ฉบับเดือนเมษายน พ.ศ. 2544 Jianguo Liu แห่งมหาวิทยาลัย Michigan State ในสหรัฐอเมริกา ได้รายงานว่า ขณะนี้ป่าไผ่ในประเทศจีนได้ลดขนาดลงมาก โดยเฉพาะที่ป่า Wolong ซึ่งต้นไผ่ที่นั่นในแต่ละปีได้ลดจำนวนลง เร็วกว่าที่คาดหวังมาก เหตุการณ์เช่นนี้จึงนับว่าเป็นภัยต่อการอยู่รอดของแพนด้ามาก และเท่านั้นยังไม่พอ J. Liu ยังได้สำรวจพบอีกว่า ในแต่ละปีที่เลี้ยงแพนด้านี้มีคน 140,000 คน มาเยี่ยมเยือน จำนวนคนที่มากมหาศาลนี้ทำให้ชีวิตของแพนด้าไร้ความสงบสุข และการออกลูกหนึ่งครั้งในทุกๆ 2 ปี ก็มีส่วนทำให้แพนด้าสืบพันธุ์ได้น้อย การถูกลอบยิงทั้งๆ ที่รัฐบาลจีนประกาศลงโทษคนยิง โดยให้ติดคุก 2 ปี ก็ไม่รุนแรงพอ และฟางเส้นสุดท้ายที่จะทำให้แพนด้าสูญพันธุ์เร็วก็คือ การที่คนจีนได้อพยพไปอาศัยอยู่ในพื้นป่า มาย่างหมูเป็นอาหารขายนักท่องเที่ยวกันจนป่าไผ่ได้ลดขนาดไปทุกวัน
หนทางเดียงที่ J. Liu คิดว่าจะทำให้แพนด้าไม่สูญพันธุ์คือ ต้องสร้างป่าให้แพนด้าได้อาหารและที่อยู่อาศัย ต้องจำกัดจำนวนคน ที่จะแวะเยือนป่าแพนด้า เพื่อให้แพนด้ามีอารมณ์สงบพอที่จะสืบพันธุ์ตามธรรมชาติ และถ้าสองมาตรการนี้ล้มเหลว วิธีสุดท้ายก็คือ การเชื้ออสุจิและไข่ของแพนด้ามาผสมเทียม และการทำโคลนนิ่งครับ
แหล่งที่มา http://www.mwit.ac.th/~physicslab/content_01/sutut/panda.html
ณ วันนี้ โลกมีแพนด้าเหลืออยู่เพียงประมาณ 1,000 ตัวเท่านั้นเอง และ 20 ตัว อาศัยอยู่ในสวนสัตว์นอกประเทศจีน ส่วนที่เหลืออยู่ ในสวนสัตว์จีนบ้างและอยู่ในป่าบ้าง โดยเฉพาะในบริเวณจีนตอนกลางที่มีภูเขาสูง ที่ที่มันชอบอยู่คือที่ระดับความสูง 1,500-3,000 เมตร ซึ่งมีเมฆหมอกปกคลุมตลอดเวลา
มันชอบกินไผ่และลำต้นไผ่เป็นอาหารประมาณวันละ 10-20 กิโลกรัม เพราะใบ ไผ่มีคาร์โบไฮเดรท โปรตีน และเกลือแร่มากกว่าต้นไผ่ ดังนั้นการไร้ซึ่งใบไผ่ จะทำให้มันไร้ซึ่งชีวิตด้วย ตามปกติแพนด้าไม่ใช่สัตว์กินพืชแต่เป็นสัตว์กินเนื้อ แต่เมื่อมันเป็นสัตว์ที่เชื่องช้า การไล่ล่าจับสัตว์อื่นเป็นอาหารจึงทำได้ยาก ดังนั้น มันจึงหันมาบริโภคพืชแทน แพนด้าชอบน้ำผึ้งเหมือนสัตว์ตระกูลหมีชนิดอื่นๆ และใช้เวลาหาอาหารวันละประมาณ 14 ชั่วโมง ส่วนอีก 10 ชั่วโมงที่เหลือ เป็นเวลานอน
นักชีววิทยาได้สังเกตเห็นว่า มือของแพนด้ามีนิ้ว 6 นิ้ว ซึ่งช่วยให้มันสามารถจับยึดกิ่งไผ่ได้กระชับและคล่อง และแพนด้าตัวเมีย มักชอบสืบพันธุ์กับตัวผู้ที่มีความเป็นนักกีฬาสูง เพราะเหตุว่าพื้นที่ที่แพนด้าใช้ในการหาอาหารนั้น กว้างใหญ่ไพศาลคือมีขนาดตั้งแต่
4.0-6.6 ตารางกิโลเมตร และตัวมันมีจำนวนน้อย ดังนั้น โอกาสที่ตัวผู้กับตัวเมียจะไม่ได้พบกันจึงสูง แต่เมื่อถึงเวลาสืบพันธุ์ตัวเมีย จะส่งเสียงเรียกร้องเหมือนแกะ และใช้กลิ่นในการสื่อสาร โดยมันจะขับฮอร์โมนความต้องการทางเพศออกมาจากต่อมที่อยู่บริเวณ ฐานหางของมัน แล้วลูบไล้ฮอร์โมนนี้ตามบริเวณโคนต้นไม้ เพื่อบอกตัวผู้ถึงสภาพของมันว่า พร้อมสำหรับการผสมพันธุ์แล้ว เมื่อแพนด้าตัวผู้ได้กลิ่นนี้ มันก็สามารถแยกแยะได้ว่าเป็นกลิ่นของแพนด้าตัวเมียตัวใดที่ส่งข่าวถึงมัน
ระบบฮอร์โมนของแพนด้าก็เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจเช่นกัน เพราะตัวเมียจะตกไข่ประมาณปีละครั้งเท่านั้นเอง นักชีววิทยาได้สังเกต เห็นว่าเวลาตัวผู้ได้กลิ่นเพศจากตัวเมีย มันมักมีอารมณ์เพศรุนแรง แต่ก็ใช้เวลาสั้นมากเพียงครั้งละ 30-60 วินาที และเมื่อเสพสม แล้วแพนด้าตัวผู้ก็จะเดินกลับเข้าป่าไผ่เพื่อดำรงชีวิตแบบแพนด้าโสดอีกครั้งหนึ่ง จนกระทั่งถึงเวลาที่แพนด้าตัวเมียหลั่งฮอร์โมนอีก ในปีต่อไปและตามปกตินั้นแพนด้าจะผสมพันธุ์กันระหว่างเดือนมีนาคม-พฤษภาคม มันใช้เวลาในการตั้งครรภ์ตั้งแต่ 3-6 เดือน จึงคลอดในราวเดือนสิงหาคม-กันยายน ลูกแพนด้ามีลำตัวยาวและหนักเพียง 0.5 กิโลกรัม คือหนักเพียง 1/900 เท่า ของน้ำหนักตัวแม่มัน ผิวมีสีชมพู ไม่มีขนตามตัว ตาของลูกแพนด้าแรกเกิดจะปิดตลอดเวลา จนกระทั่งอีก 1 เดือนต่อมา ตาจึงเปิดตามปกติ แพนด้าจะคลอด ลูกคราวละ 2 ตัว แต่แม่แพนด้ามักเลือกลูกของมันเพียงตัวเดียวเพราะมันพบว่าภาระในการเลี้ยงดูลูกอ่อนนานตั้ง 4-5 เดือนนั้น หนักเกินไปสำหรับลูก 2 ตัว ดังนั้น มันจึงปล่อยให้ตัวหนึ่งตายไปอย่างจงใจ
ตามปกติแพนด้าเป็นแม่ที่ดี มันจะเลี้ยงลูกอย่างทะนุถนอมนานถึง 1 ปีครึ่ง ซึ่งนับว่านานกว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดอื่นๆ และเวลา มันให้อาหารมันจะอุ้มลูกน้อยของมันแนบอกเหมือนคน
แพนด้าป่วยเป็นโรคได้ง่ายเหมือนสัตว์ชนิดอื่น โรคที่มักพบเห็นบ่อยคือ โรคพยาธิ โรคระบบหายใจ ระบบการย่อยอาหาร สมองอักเสบ และโรคโลหิตจาง แพนด้าที่อาศัยอยู่ในประเทศจีนมีอายุยืนประมาณ 30 ปี ในขณะที่แพนด้านอกประเทศมีอายุยืนเพียง 14 ปีเท่านั้นเอง
แพนด้าตัวผู้เป็นสัตว์สันโดษที่ไม่ชอบต่อสู้กันแต่ชอบอยู่ห่างกัน ส่วนตัวเมียนั้นดุกว่าและสู้กันบ่อย เวลาแพนด้าต่างเพศถูกจับขังรวมกัน หากเข้ากันไม่ได้มันจะสู้กัน หรือไม่เช่นนั้นตัวผู้ก็จะเดินหนีไป แต่ถึงแม้นิสัยจะเข้ากันได้ มันก็แทบจะไม่มีกิจกรรมทางเพศร่วมกัน ผู้ดูแลสวนสัตว์ได้พบว่า 70% ของแพนด้าตัวเมียที่ได้รับการเลี้ยงดูในสวนสัตว์ไม่มีระดู และ 90% ของตัวผู้ที่ถูกเลี้ยงปฏิเสธการจับคู่ และนี่ก็คือเหตุผลหนึ่งที่มีส่วนในการทำให้ประชากรแพนด้าลดจำนวนลง
ในปี พ.ศ. 2527 เมื่อโลกตระหนักว่า แพนด้าเป็นสัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธุ์ รัฐบาลจีนภายใต้การสนับสนุนขององค์การสหประชาชาติ จึงได้จัดตั้ง Research Center for the Protection of the Giant Panda and Its Ecosystem ขึ้น Wolong Reserve ซึ่งมีพื้นที่ประมาณ 1 ล้านไร่ เพื่อสงวนและอนุรักษ์แพนด้า เพราะได้พบว่า แพนด้าถูกลอบยิงและการสูญเสียป่าไผ่ ได้คุกคามชีวิตของแพนด้ามาก ณ วันนี้ตลาดฮ่องกง ไต้หวันและญี่ปุ่นซื้อขายหนังแพนด้าในราคาสูงถึง 500,000 บาท เงินมหาศาลเช่นนี้ได้ทำให้คนบุกรุกเข้าไปในที่ที่มันอาศัยอยู่ การตัดป่าไผ่ การสร้างบ้านพักที่ระเกะระกะทำให้ป่าถูกแยกออกเป็นส่วนๆ เมื่อเนื้อที่ป่าถูกจำกัด แพนด้าจึงถูกบังคับให้ผสมพันธุ์กันเอง ทำให้สายพันธุ์เสื่อมและแพนด้าตัวเมียตั้งครรภ์น้อย รัฐบาลจีนจึงได้ตั้ง มาตรการขอร้องให้ประชาชนจีนอพยพออกจากป่าสงวนของแพนด้า โดยให้เงินเป็นสินน้ำใจทั้งนี้ก็เพื่อทำให้พื้นที่ป่าสำหรับแพนด้า เพิ่มสูงขึ้นประมาณ 70%
ในวารสาร Science ฉบับเดือนเมษายน พ.ศ. 2544 Jianguo Liu แห่งมหาวิทยาลัย Michigan State ในสหรัฐอเมริกา ได้รายงานว่า ขณะนี้ป่าไผ่ในประเทศจีนได้ลดขนาดลงมาก โดยเฉพาะที่ป่า Wolong ซึ่งต้นไผ่ที่นั่นในแต่ละปีได้ลดจำนวนลง เร็วกว่าที่คาดหวังมาก เหตุการณ์เช่นนี้จึงนับว่าเป็นภัยต่อการอยู่รอดของแพนด้ามาก และเท่านั้นยังไม่พอ J. Liu ยังได้สำรวจพบอีกว่า ในแต่ละปีที่เลี้ยงแพนด้านี้มีคน 140,000 คน มาเยี่ยมเยือน จำนวนคนที่มากมหาศาลนี้ทำให้ชีวิตของแพนด้าไร้ความสงบสุข และการออกลูกหนึ่งครั้งในทุกๆ 2 ปี ก็มีส่วนทำให้แพนด้าสืบพันธุ์ได้น้อย การถูกลอบยิงทั้งๆ ที่รัฐบาลจีนประกาศลงโทษคนยิง โดยให้ติดคุก 2 ปี ก็ไม่รุนแรงพอ และฟางเส้นสุดท้ายที่จะทำให้แพนด้าสูญพันธุ์เร็วก็คือ การที่คนจีนได้อพยพไปอาศัยอยู่ในพื้นป่า มาย่างหมูเป็นอาหารขายนักท่องเที่ยวกันจนป่าไผ่ได้ลดขนาดไปทุกวัน
หนทางเดียงที่ J. Liu คิดว่าจะทำให้แพนด้าไม่สูญพันธุ์คือ ต้องสร้างป่าให้แพนด้าได้อาหารและที่อยู่อาศัย ต้องจำกัดจำนวนคน ที่จะแวะเยือนป่าแพนด้า เพื่อให้แพนด้ามีอารมณ์สงบพอที่จะสืบพันธุ์ตามธรรมชาติ และถ้าสองมาตรการนี้ล้มเหลว วิธีสุดท้ายก็คือ การเชื้ออสุจิและไข่ของแพนด้ามาผสมเทียม และการทำโคลนนิ่งครับ
แหล่งที่มา http://www.mwit.ac.th/~physicslab/content_01/sutut/panda.html
จากแพนด้าสู่การวิเคราะห์
หนังสือส่งเสริมการอ่านเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์
สาระการเรียนรู้ภาษาไทย
ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖
เล่มที่ ๕ หมีแพนด้า:นักฆ่ามาเป็นนักบุญ
นายรุ่ง ใจมา : ผู้เขียน
คำนำ
การจัดการเรียนรู้ในปัจจุบันนี้ ครูควรสร้างนวัตกรรม เพื่อพัฒนาทักษะทางภาษา ได้แก่ การฟัง การพูด การอ่าน และการเขียน ซึ่งทักษะทั้งสี่ด้านนั้น ต้องอาศัยทักษะการคิดวิเคราะห์เป็นพื้นฐานทั้งสิ้น ดังนั้น ทักษะการคิดวิเคราะห์จึงมีความจำเป็นและสำคัญเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากทักษะการคิดวิเคราะห์มีส่วนสำคัญต่อการเรียนรู้สาระต่างๆ รวมทั้งจำเป็นอย่างยิ่งต่อการดำรงชีวิตอย่างเหมาะสมด้วย ดังนั้นผู้เขียนจึงได้จัดทำหนังสือส่งเสริมการอ่านเพื่อพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์เล่มนี้ ได้เรียบเรียงขึ้นใหม่ โดยศึกษาเอกสารเรื่องหมีแพนด้าจากวารสารสารคดีและนิตยสารต่างๆ โดยใช้คลังคำที่กำหนดไว้ในหลักสูตรสถานศึกษา พร้อมทั้งสอดแทรกคุณธรรมจริยธรรมที่พึงประสงค์ไว้ด้วย ผู้เขียน หวังว่า หนังสือส่งเสริมการอ่านเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์เล่มนี้ จะช่วยพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์ให้แก่นักเรียนดีขึ้นเป็นลำดับไป
นายรุ่ง ใจมา
แพนด้า ที่คนไทยเริ่มรู้จักกันมากขึ้น เมื่อประเทศจีนส่งช่วงช่วงและหลินฮุ่ย มาจัดแสดงที่สวนสัตว์เชียงใหม่ เป็นเวลา ๑๐ ปี (พ.ศ.๒๕๔๖- ๒๕๕๖) ด้วยอิทธิพลของสื่อทำให้หลายๆคนเชื่อว่า แพนด้าเป็นสัตว์ที่มีในประเทศจีนที่เดียวในโลก แต่แท้ที่จริงแล้วในประเทศไทย ,พม่าและเวียดนาม ต่างก็เคยมีแพนด้าป่าอาศัยอยู่ แต่นั่นเมื่อ ๑.๘ ล้านปีก่อน ปัจจุบัน แพนด้าป่านอกประเทศจีนได้สูญพันธุ์แล้วทุกประเทศ
หลักฐานการพบฟอสซิลฟันกรามในประเทศไทย ที่ถ้ำแห่งหนึ่งใน จ.แม่ฮ่องสอน และ ถ้ำวิมานดิน จ.ชัยภูมิ เป็นการพบจุดใต้สุดที่แพนด้าเคยอาศัยอยู่ ทั้งๆ ที่วิสัยของแพนด้าชอบอยู่ในที่ที่มีอุณหภูมิต่ำ แสดงว่าเมื่อเกือบสองล้านปีก่อนภาคอีสาน ประเทศไทย มีป่าไผ่มากมายหลายชนิดและมีอุณหภูมิที่ต่ำกว่าปัจจุบันนี้มาก เมื่ออุณหภูมิโลกอุ่นขึ้นแพนด้าจึงอพยพไปยังดินแดนทางเหนือที่มีอุณหภูมิเฉลี่ยต่ำกว่าพื้นที่ประเทศไทย
ช่วงช่วงและหลินฮุ่ย ไม่ใช่แพนด้าเลี้ยงคู่แรกที่มายลยินประเทศไทย ก่อนหน้านี้ ดองดอง และหย่าชิง แพนด้าเพศผู้และเพศเมีย เคยถูกจัดสรรนำมาแสดงให้คนไทยชมถึง ๑๘๐ วัน ระหว่างปลายปี พ.ศ.๒๕๓๕ ถึงต้นปี พ.ศ.๒๕๓๖ โดยจัดแสดงที่สวนสัตว์ซาฟารีเวิลด์ รามอินทรา กรุงเทพฯ เพียงแต่ครั้งนั้นมามาจัดแสดงเพียงอย่างเดียว โดยไม่ได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับวิถีชีวิตของแพนด้าแต่อย่างใด แพนด้าที่เลี้ยงนอกประเทศจีนจะมีอายุเฉลี่ยเพียง ๑๔ ปี ส่วนแพนด้าที่เลี้ยงในประเทศจีนจะมีอายุเฉลี่ยถึง ๓๐ ปี เท่าที่มีการบันทึกไว้ แพนด้าตัวเมียในสวนสัตว์จี่หนาน มณฑลชานตง ในจีน ชื่อ เทาเทา มีอายุยืนที่สุดในโลกคือ ๓๖ ปี
แพนด้าเลี้ยงที่ประเทศจีนส่งไปเป็นเสมือนทูตแห่งความสัมพันธ์ที่ดีนั้นไม่กี่ประเทศในโลก ประเทศเหล่านั้น คือ สหรัฐอเมริกา เม็กซิโก ออสเตรีย เยอรมัน สเปน ญี่ปุ่น ไทย ฮ่องกง และไต้หวัน รวมทั้งหมด ๒๗ ตัว หลินปิง เป็นตัวที่ ๒๘ ลูกแพนด้าที่เกิดนอกประเทศถือเป็นสมบัติของประเทศจีนและต้องส่งคืนภายใน ๒ ปี และทุกประเทศที่เลี้ยงแพนด้าต้องบริจาคเงินสมทบเข้ากองทุนวิจัยแพนด้าจีน ปีละ ๘.๒๕ ล้านบาท ส่วนไทยจ่ายให้ในอัตรามิตรภาพเพียง สองล้านห้าแสนบาท หากแพนด้าที่เลี้ยงเกิดลูก ประเทศนั้นๆ ต้องบริจาคเงินอีกเข้ากองทุนวิจัยแพนด้าอีก ๔.๙๕ ล้านบาทต่อ ๑ ตัว และต้องจ่ายอย่างน้อยครึ่งหนึ่งภายใน ๑๐ วัน หลังแพนด้าน้อยเกิด
แพนด้าตามโครงสร้างร่างกายและระบบทางเดินอาหารจัดเป็นสัตว์กินเนื้อ ตระกูลเดียวกับหมี แต่เป็นหมีที่ไม่จำศีล ดังนั้นแพนด้าจึงเคยเป็นนักล่า นักฆ่ามาก่อนที่จะเป็นนักมังสวิรัติ คือกินพืช พืชที่ชอบกินคือไผ่ทุกชนิด ไผ่เป็นพืชที่มีสารอาหารค่อนข้างน้อยจึงต้องกินปริมาณมากๆ อย่างน้อยตัวละ ๑๒-๑๕ กิโลกรัมต่อวัน ใช้เวลากินไผ่นานวันละ ๑๔ ชั่วโมง จึงไม่มีเวลาจำศีลหน้าหนาวเหมือนหมีกินเนื้อทั่วไป
แพนด้าป่ามีโอกาสสูญพันธุ์สูง เพราะมีโอกาสผสมพันธุ์ในช่วงไข่ตกเพียงประมาณปีละ ๓ วัน ในช่วงเดือนมีนาคม-เมษายน โดยตัวเมียจะส่งเสียงร้องและส่งกลิ่นจากโคนหางให้ตัวผู้รับรู้ หากมีตัวผู้อยู่ใกล้ก็จะรับรู้ถึงอาการและเข้ามาผสมพันธุ์กันใช้เวลาไม่เกิน ๑ นาที แล้วทั้งคู่ก็จะแยกกันอยู่ ปกติแพนด้าจะตกลูกครั้งละ ๒ ตัว แต่การเลี้ยงลูกในป่าเป็นภาระหนักมาก จึงพบว่าแม่แพนด้าจะเลี้ยงแพนด้าน้อยให้รอดได้เพียงตัวเดียว การเกิดแพนด้าน้อยหลินปิงที่หลินฮุ่ยตกลูกเพียงตัวเดียวจึงเป็นเรื่องที่พิเศษกว่ากรณีอื่นๆ
ลูกแพนด้าแรกเกิดน้ำหนักน้อยกว่าแม่ถึง ๙๐๐ เท่า ผิวมีสีชมพู ตาจะเปิดดูโลกเมื่ออายุ ๑ เดือน เป็นภาระที่แม่แพนด้าต้องเลี้ยงอย่างทะนุถนอมราวหนึ่งปีครึ่ง ซึ่งยาวนานกว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมใดใด ยกเว้นมนุษย์ซึ่งบางคนต้องดูแลยาวนานชั่วชีวิตของพ่อแม่ แพนด้าในโลกนี้มีราว ๑.๖๐๐ ตัว อยู่ในกรงเลี้ยง ๒๓๙ ตัว องค์การระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) จึงจัดแพนด้าไว้ในบัญชีสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ศัตรูของแพนด้านอกจากโรคหัด โรคลำไส้อักเสบและโรคที่ติดต่อผ่านอากาศต่างๆแล้ว ก็มีเสือดาวหิมะแล้ว ก็มนุษย์ มนุษย์ล่าและฆ่าเพื่อเอาหนังแพนด้าไปขายซึ่งมีราคาถึงผืนละ ๑๐ ล้านบาท หากขายในประเทศญี่ปุ่น
อาหารของแพนด้าป่าคือป่าไผ่ตามธรรมชาติ แพนด้ากินไผ่ได้ทั้งต้น กิ่ง และใบ ด้วยความที่ต้องกินใบไผ่มากๆ จึงมีอาณาบริเวณถึงสี่ถึงเจ็ดตารางกิโลเมตรต่อตัว ทำให้แพนด้าในธรรมชาติไม่ค่อยพบเจอกันมากนัก โอกาสผสมพันธุ์ตามธรรมชาติจึงน้อยมาก แพนด้าในสวนสัตว์นอกจากจะได้กินไผ่แล้ว ยังได้กินอาหารเสริมและผลไม้รวมทั้ง ฝึกให้กินอาหารประเภทขนมปังนึ่ง ขนมปังอบ แครอท และแอบเปิ้ลด้วย
แพนด้ามีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Ailuropoda Melanoleuca ซึ่งแปลว่า สัตว์ที่มีตีนสีขาว ดำ เหมือนแมว คนจีนเรียกแพนด้าว่า Daxiong mao ออกเสียงว่า “โสวงมาว” หรือ “ต้าโสวงมาว” หมายถึงหมีแมวที่มีขนาดใหญ่ ตำนานเก่าแก่ของจีนเล่าว่า แพนด้าเมื่อหลายพันปีก่อน ตลอดตัวมี สีขาวสีเดียว เหตุที่มีจุดดำตามตัวบางส่วนนั้นเป็นเพราะว่า เมื่อ ๒๐๐๐ ปีก่อน ในป่าลึกหมู่บ้านชาวเชียง เทือกเขาโฉลงไหล มณฑลเสฉวน ครอบครัวหนึ่งมีสี่สาวน้อยนำแพนด้ามาเลี้ยงไว้กับแกะ น้องสาวคนสุดท้องรักและเอ็นดูแพนด้าเป็นพิเศษกว่าพี่สาว วันหนึ่งขณะพาแกะไปเลี้ยงในทุ่งหญ้ากลางป่า นายพรานยิงธนูจะฆ่าแพนด้า น้องสุดท้องกระโดดรับลูกธนูแทนจนตายไป พี่สาวทั้งสามเสียใจร้องไห้คร่ำครวญจนตรอมใจตายตาม การเผาศพสี่สาวผู้รักแพนด้ามีแพนด้าทั่วเมืองจีนมาร่วมงาน แม้งานศพจะเสร็จสิ้นแล้ว แพนด้าน้อยยังคงโศกเศร้าเสียใจเข้าไปเกลือกกลั้วกับกองขี้เถ้าที่เผาศพจนเนื้อตัวแขนขาเปื้อนเป็นสีดำ เมื่อยกมือปาดน้ำตาขอบตาจึงเป็นสีดำ เมื่อยกมือปิดหูไม่อยากได้ยินเสียงร่ำไห้ของแพนด้าตัวอื่น หูก็เลยดำ ส่วนกองขี้เถ้าสี่กองได้กลายมาเป็นภูเขาสี่ยอดชื่อ ซื่อกูเหนียงซาน แปลว่า ยอดเขาสี่ดรุณี ทอดตัวยาวคอยปกป้องที่อยู่ของแพนด้ามาจนทุกวันนี้
กระแสการนำเสนอข่าวแพนด้าน้อยที่แพร่กระจายหลากหลายสื่อ ก่อให้เกิดปรากฏการณ์หลายอย่างในประเทศไทย เช่น เกิดช้างแพนด้าที่เพนียดช้างอยุธยา จระเข้แพนด้าที่ฟาร์มจระเข้ สุพรรณบุรี แม้ว่าแพนด้าทั้งหลินปิง ลูกน้อย และพ่อแม่ช่วงช่วง หลินฮุ่ย ต้องจากผืนแผ่นดินไทยกลับสู่อ้อมกอดแผ่นดินเดิมในอีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้ ก็หวังว่ากระแสการรักสัตว์และอนุรักษ์สัตว์ป่าจะยังคงอยู่ประจักษ์ชัดในสำนึกของคนไทยสืบไป เพราะในเมืองไทยถึงไม่มีแพนด้าแต่ยังมีสัตว์บ้านและสัตว์ป่าป่าน่ารักอีกหลายสิบชนิดที่ยังรอรับน้ำใจและความอบอุ่นจากคนไทยอยู่อย่างมีความหวังกว่าที่เป็นมา…
แบบทดสอบลองอ่านดูนะครับ...สำหรับ ป.6 นะครับ...
แบบทดสอบแพนด้า : จากนักฆ่ามาเป็นนักบุญ
1.ช่วงช่วงและหลินฮุ่ยจะจัดแสดงในสวนสัตว์เชียงใหม่เป็นเวลากี่ปี่
ก. ๒ ปี ข. ๖ ปี ค. ๘ ปี ง. ๑๐ ปี
2.ในภาคเหนือค้นพบซากฟอสซิลฟันกรามแพนด้าที่จังหวัดใด
ก.เชียงใหม่ ข.แม่ฮ่องสอน ค.ชัยภูมิ ง.ลำปาง
3.เพราะเหตุใดแพนด้าจึงอพยพขึ้นไปทางดินแดนทางทิศเหนือ
ก.เพราะป่าไผ่ทางเหนือมีมากกว่า
ข.เพราะป่าไผ่ทางเหนืออร่อยกว่า
ค.เพราะแพนด้าชอบอุณหภูมิสูง
ง.เพราะแพนด้าชอบอุณหภูมิต่ำ
4.แพนด้าเพศผู้ที่นำมาให้ประชาชนคนไทยได้ชมในประเทศไทยเป็นตัวแรกคือข้อใด
ก.ช่วงช่วง ข.หลินฮุ่ย ค.ดองดอง ง.หย่าชิง
5.แพนด้าที่เลี้ยงนอกประเทศจีนมีอายุเฉลี่ยน้อยกว่าแพนด้าที่เลี้ยงในประเทศจีนกี่ปี
ก.๑๔ ปี ข.๑๖ ปี ค.๓๐ ปี ง.๓๖ ปี
6.ปัจจุบันนี้ประเทศในข้อใดไม่มีแพนด้าเลี้ยงในกรง
ก.ฮ่องกง ข.มาเลเซีย ค.สเปน ง.เยอรมัน
7.ทำไมแพนด้าซึ่งเป็นสัตว์ในตระกูลหมีชนิดหนึ่งจึงไม่จำศีล
ก.เพราะอุณหภูมิโลกร้อนเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมแพนด้า
ข.เพราะแพนด้าถูกเลี้ยงนอกประเทศจีน
ค.เพราะแพนด้ากินเนื้อสัตว์
ง.เพราะแพนด้ากินพืช
8.ทำไมแพนด้าจึงมีโอกาสสูญพันธุ์
ก.บริเวณหากินไผ่กว้างเกินไป
ข.มีช่วงเวลาผสมพันธุ์สั้นมาก
ค.แพนด้าไม่ชอบเลี้ยงลูก
ง.แพนด้ามีอายุขัยสั้นมาก
9.ส่วนใดของแพนด้าที่มนุษย์ต้องการมากเพราะมีราคาแพงที่สุด
ก.หัว ข.ตัว ค.ขน ง.หนัง
10.นักเรียนคิดว่าคนไทยได้ประโยชน์จากแพนด้ามากที่สุดในข้อใด
ก.แพนด้ามีผู้ชมมากช่วยให้สวนสัตว์ไม่ขาดทุน
ข.แพนด้าปลูกกระแสรักสัตว์ป่าและสัตว์เลี้ยงในคนไทยมากขึ้น
ค.แพนด้าช่วยให้ไปรษณียบัตรขายดีขึ้น
ง.แพนด้าช่วยให้คนไทยดูข่าวโทรทัศน์มากขึ้น
แหล่งที่มา http://www.oknation.net/blog/print.php?id=505365
สาระการเรียนรู้ภาษาไทย
ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖
เล่มที่ ๕ หมีแพนด้า:นักฆ่ามาเป็นนักบุญ
คำนำ
การจัดการเรียนรู้ในปัจจุบันนี้ ครูควรสร้างนวัตกรรม เพื่อพัฒนาทักษะทางภาษา ได้แก่ การฟัง การพูด การอ่าน และการเขียน ซึ่งทักษะทั้งสี่ด้านนั้น ต้องอาศัยทักษะการคิดวิเคราะห์เป็นพื้นฐานทั้งสิ้น ดังนั้น ทักษะการคิดวิเคราะห์จึงมีความจำเป็นและสำคัญเป็นอย่างยิ่ง เนื่องจากทักษะการคิดวิเคราะห์มีส่วนสำคัญต่อการเรียนรู้สาระต่างๆ รวมทั้งจำเป็นอย่างยิ่งต่อการดำรงชีวิตอย่างเหมาะสมด้วย ดังนั้นผู้เขียนจึงได้จัดทำหนังสือส่งเสริมการอ่านเพื่อพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์เล่มนี้ ได้เรียบเรียงขึ้นใหม่ โดยศึกษาเอกสารเรื่องหมีแพนด้าจากวารสารสารคดีและนิตยสารต่างๆ โดยใช้คลังคำที่กำหนดไว้ในหลักสูตรสถานศึกษา พร้อมทั้งสอดแทรกคุณธรรมจริยธรรมที่พึงประสงค์ไว้ด้วย ผู้เขียน หวังว่า หนังสือส่งเสริมการอ่านเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์เล่มนี้ จะช่วยพัฒนาทักษะการคิดวิเคราะห์ให้แก่นักเรียนดีขึ้นเป็นลำดับไป
นายรุ่ง ใจมา
หลักฐานการพบฟอสซิลฟันกรามในประเทศไทย ที่ถ้ำแห่งหนึ่งใน จ.แม่ฮ่องสอน และ ถ้ำวิมานดิน จ.ชัยภูมิ เป็นการพบจุดใต้สุดที่แพนด้าเคยอาศัยอยู่ ทั้งๆ ที่วิสัยของแพนด้าชอบอยู่ในที่ที่มีอุณหภูมิต่ำ แสดงว่าเมื่อเกือบสองล้านปีก่อนภาคอีสาน ประเทศไทย มีป่าไผ่มากมายหลายชนิดและมีอุณหภูมิที่ต่ำกว่าปัจจุบันนี้มาก เมื่ออุณหภูมิโลกอุ่นขึ้นแพนด้าจึงอพยพไปยังดินแดนทางเหนือที่มีอุณหภูมิเฉลี่ยต่ำกว่าพื้นที่ประเทศไทย
ช่วงช่วงและหลินฮุ่ย ไม่ใช่แพนด้าเลี้ยงคู่แรกที่มายลยินประเทศไทย ก่อนหน้านี้ ดองดอง และหย่าชิง แพนด้าเพศผู้และเพศเมีย เคยถูกจัดสรรนำมาแสดงให้คนไทยชมถึง ๑๘๐ วัน ระหว่างปลายปี พ.ศ.๒๕๓๕ ถึงต้นปี พ.ศ.๒๕๓๖ โดยจัดแสดงที่สวนสัตว์ซาฟารีเวิลด์ รามอินทรา กรุงเทพฯ เพียงแต่ครั้งนั้นมามาจัดแสดงเพียงอย่างเดียว โดยไม่ได้ทำการวิจัยเกี่ยวกับวิถีชีวิตของแพนด้าแต่อย่างใด แพนด้าที่เลี้ยงนอกประเทศจีนจะมีอายุเฉลี่ยเพียง ๑๔ ปี ส่วนแพนด้าที่เลี้ยงในประเทศจีนจะมีอายุเฉลี่ยถึง ๓๐ ปี เท่าที่มีการบันทึกไว้ แพนด้าตัวเมียในสวนสัตว์จี่หนาน มณฑลชานตง ในจีน ชื่อ เทาเทา มีอายุยืนที่สุดในโลกคือ ๓๖ ปี
แพนด้าเลี้ยงที่ประเทศจีนส่งไปเป็นเสมือนทูตแห่งความสัมพันธ์ที่ดีนั้นไม่กี่ประเทศในโลก ประเทศเหล่านั้น คือ สหรัฐอเมริกา เม็กซิโก ออสเตรีย เยอรมัน สเปน ญี่ปุ่น ไทย ฮ่องกง และไต้หวัน รวมทั้งหมด ๒๗ ตัว หลินปิง เป็นตัวที่ ๒๘ ลูกแพนด้าที่เกิดนอกประเทศถือเป็นสมบัติของประเทศจีนและต้องส่งคืนภายใน ๒ ปี และทุกประเทศที่เลี้ยงแพนด้าต้องบริจาคเงินสมทบเข้ากองทุนวิจัยแพนด้าจีน ปีละ ๘.๒๕ ล้านบาท ส่วนไทยจ่ายให้ในอัตรามิตรภาพเพียง สองล้านห้าแสนบาท หากแพนด้าที่เลี้ยงเกิดลูก ประเทศนั้นๆ ต้องบริจาคเงินอีกเข้ากองทุนวิจัยแพนด้าอีก ๔.๙๕ ล้านบาทต่อ ๑ ตัว และต้องจ่ายอย่างน้อยครึ่งหนึ่งภายใน ๑๐ วัน หลังแพนด้าน้อยเกิด
แพนด้าตามโครงสร้างร่างกายและระบบทางเดินอาหารจัดเป็นสัตว์กินเนื้อ ตระกูลเดียวกับหมี แต่เป็นหมีที่ไม่จำศีล ดังนั้นแพนด้าจึงเคยเป็นนักล่า นักฆ่ามาก่อนที่จะเป็นนักมังสวิรัติ คือกินพืช พืชที่ชอบกินคือไผ่ทุกชนิด ไผ่เป็นพืชที่มีสารอาหารค่อนข้างน้อยจึงต้องกินปริมาณมากๆ อย่างน้อยตัวละ ๑๒-๑๕ กิโลกรัมต่อวัน ใช้เวลากินไผ่นานวันละ ๑๔ ชั่วโมง จึงไม่มีเวลาจำศีลหน้าหนาวเหมือนหมีกินเนื้อทั่วไป
แพนด้าป่ามีโอกาสสูญพันธุ์สูง เพราะมีโอกาสผสมพันธุ์ในช่วงไข่ตกเพียงประมาณปีละ ๓ วัน ในช่วงเดือนมีนาคม-เมษายน โดยตัวเมียจะส่งเสียงร้องและส่งกลิ่นจากโคนหางให้ตัวผู้รับรู้ หากมีตัวผู้อยู่ใกล้ก็จะรับรู้ถึงอาการและเข้ามาผสมพันธุ์กันใช้เวลาไม่เกิน ๑ นาที แล้วทั้งคู่ก็จะแยกกันอยู่ ปกติแพนด้าจะตกลูกครั้งละ ๒ ตัว แต่การเลี้ยงลูกในป่าเป็นภาระหนักมาก จึงพบว่าแม่แพนด้าจะเลี้ยงแพนด้าน้อยให้รอดได้เพียงตัวเดียว การเกิดแพนด้าน้อยหลินปิงที่หลินฮุ่ยตกลูกเพียงตัวเดียวจึงเป็นเรื่องที่พิเศษกว่ากรณีอื่นๆ
ลูกแพนด้าแรกเกิดน้ำหนักน้อยกว่าแม่ถึง ๙๐๐ เท่า ผิวมีสีชมพู ตาจะเปิดดูโลกเมื่ออายุ ๑ เดือน เป็นภาระที่แม่แพนด้าต้องเลี้ยงอย่างทะนุถนอมราวหนึ่งปีครึ่ง ซึ่งยาวนานกว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมใดใด ยกเว้นมนุษย์ซึ่งบางคนต้องดูแลยาวนานชั่วชีวิตของพ่อแม่ แพนด้าในโลกนี้มีราว ๑.๖๐๐ ตัว อยู่ในกรงเลี้ยง ๒๓๙ ตัว องค์การระหว่างประเทศเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) จึงจัดแพนด้าไว้ในบัญชีสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ศัตรูของแพนด้านอกจากโรคหัด โรคลำไส้อักเสบและโรคที่ติดต่อผ่านอากาศต่างๆแล้ว ก็มีเสือดาวหิมะแล้ว ก็มนุษย์ มนุษย์ล่าและฆ่าเพื่อเอาหนังแพนด้าไปขายซึ่งมีราคาถึงผืนละ ๑๐ ล้านบาท หากขายในประเทศญี่ปุ่น
อาหารของแพนด้าป่าคือป่าไผ่ตามธรรมชาติ แพนด้ากินไผ่ได้ทั้งต้น กิ่ง และใบ ด้วยความที่ต้องกินใบไผ่มากๆ จึงมีอาณาบริเวณถึงสี่ถึงเจ็ดตารางกิโลเมตรต่อตัว ทำให้แพนด้าในธรรมชาติไม่ค่อยพบเจอกันมากนัก โอกาสผสมพันธุ์ตามธรรมชาติจึงน้อยมาก แพนด้าในสวนสัตว์นอกจากจะได้กินไผ่แล้ว ยังได้กินอาหารเสริมและผลไม้รวมทั้ง ฝึกให้กินอาหารประเภทขนมปังนึ่ง ขนมปังอบ แครอท และแอบเปิ้ลด้วย
แพนด้ามีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Ailuropoda Melanoleuca ซึ่งแปลว่า สัตว์ที่มีตีนสีขาว ดำ เหมือนแมว คนจีนเรียกแพนด้าว่า Daxiong mao ออกเสียงว่า “โสวงมาว” หรือ “ต้าโสวงมาว” หมายถึงหมีแมวที่มีขนาดใหญ่ ตำนานเก่าแก่ของจีนเล่าว่า แพนด้าเมื่อหลายพันปีก่อน ตลอดตัวมี สีขาวสีเดียว เหตุที่มีจุดดำตามตัวบางส่วนนั้นเป็นเพราะว่า เมื่อ ๒๐๐๐ ปีก่อน ในป่าลึกหมู่บ้านชาวเชียง เทือกเขาโฉลงไหล มณฑลเสฉวน ครอบครัวหนึ่งมีสี่สาวน้อยนำแพนด้ามาเลี้ยงไว้กับแกะ น้องสาวคนสุดท้องรักและเอ็นดูแพนด้าเป็นพิเศษกว่าพี่สาว วันหนึ่งขณะพาแกะไปเลี้ยงในทุ่งหญ้ากลางป่า นายพรานยิงธนูจะฆ่าแพนด้า น้องสุดท้องกระโดดรับลูกธนูแทนจนตายไป พี่สาวทั้งสามเสียใจร้องไห้คร่ำครวญจนตรอมใจตายตาม การเผาศพสี่สาวผู้รักแพนด้ามีแพนด้าทั่วเมืองจีนมาร่วมงาน แม้งานศพจะเสร็จสิ้นแล้ว แพนด้าน้อยยังคงโศกเศร้าเสียใจเข้าไปเกลือกกลั้วกับกองขี้เถ้าที่เผาศพจนเนื้อตัวแขนขาเปื้อนเป็นสีดำ เมื่อยกมือปาดน้ำตาขอบตาจึงเป็นสีดำ เมื่อยกมือปิดหูไม่อยากได้ยินเสียงร่ำไห้ของแพนด้าตัวอื่น หูก็เลยดำ ส่วนกองขี้เถ้าสี่กองได้กลายมาเป็นภูเขาสี่ยอดชื่อ ซื่อกูเหนียงซาน แปลว่า ยอดเขาสี่ดรุณี ทอดตัวยาวคอยปกป้องที่อยู่ของแพนด้ามาจนทุกวันนี้
กระแสการนำเสนอข่าวแพนด้าน้อยที่แพร่กระจายหลากหลายสื่อ ก่อให้เกิดปรากฏการณ์หลายอย่างในประเทศไทย เช่น เกิดช้างแพนด้าที่เพนียดช้างอยุธยา จระเข้แพนด้าที่ฟาร์มจระเข้ สุพรรณบุรี แม้ว่าแพนด้าทั้งหลินปิง ลูกน้อย และพ่อแม่ช่วงช่วง หลินฮุ่ย ต้องจากผืนแผ่นดินไทยกลับสู่อ้อมกอดแผ่นดินเดิมในอีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้ ก็หวังว่ากระแสการรักสัตว์และอนุรักษ์สัตว์ป่าจะยังคงอยู่ประจักษ์ชัดในสำนึกของคนไทยสืบไป เพราะในเมืองไทยถึงไม่มีแพนด้าแต่ยังมีสัตว์บ้านและสัตว์ป่าป่าน่ารักอีกหลายสิบชนิดที่ยังรอรับน้ำใจและความอบอุ่นจากคนไทยอยู่อย่างมีความหวังกว่าที่เป็นมา…
แบบทดสอบลองอ่านดูนะครับ...สำหรับ ป.6 นะครับ...
แบบทดสอบแพนด้า : จากนักฆ่ามาเป็นนักบุญ
1.ช่วงช่วงและหลินฮุ่ยจะจัดแสดงในสวนสัตว์เชียงใหม่เป็นเวลากี่ปี่
ก. ๒ ปี ข. ๖ ปี ค. ๘ ปี ง. ๑๐ ปี
2.ในภาคเหนือค้นพบซากฟอสซิลฟันกรามแพนด้าที่จังหวัดใด
ก.เชียงใหม่ ข.แม่ฮ่องสอน ค.ชัยภูมิ ง.ลำปาง
3.เพราะเหตุใดแพนด้าจึงอพยพขึ้นไปทางดินแดนทางทิศเหนือ
ก.เพราะป่าไผ่ทางเหนือมีมากกว่า
ข.เพราะป่าไผ่ทางเหนืออร่อยกว่า
ค.เพราะแพนด้าชอบอุณหภูมิสูง
ง.เพราะแพนด้าชอบอุณหภูมิต่ำ
4.แพนด้าเพศผู้ที่นำมาให้ประชาชนคนไทยได้ชมในประเทศไทยเป็นตัวแรกคือข้อใด
ก.ช่วงช่วง ข.หลินฮุ่ย ค.ดองดอง ง.หย่าชิง
5.แพนด้าที่เลี้ยงนอกประเทศจีนมีอายุเฉลี่ยน้อยกว่าแพนด้าที่เลี้ยงในประเทศจีนกี่ปี
ก.๑๔ ปี ข.๑๖ ปี ค.๓๐ ปี ง.๓๖ ปี
6.ปัจจุบันนี้ประเทศในข้อใดไม่มีแพนด้าเลี้ยงในกรง
ก.ฮ่องกง ข.มาเลเซีย ค.สเปน ง.เยอรมัน
7.ทำไมแพนด้าซึ่งเป็นสัตว์ในตระกูลหมีชนิดหนึ่งจึงไม่จำศีล
ก.เพราะอุณหภูมิโลกร้อนเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมแพนด้า
ข.เพราะแพนด้าถูกเลี้ยงนอกประเทศจีน
ค.เพราะแพนด้ากินเนื้อสัตว์
ง.เพราะแพนด้ากินพืช
8.ทำไมแพนด้าจึงมีโอกาสสูญพันธุ์
ก.บริเวณหากินไผ่กว้างเกินไป
ข.มีช่วงเวลาผสมพันธุ์สั้นมาก
ค.แพนด้าไม่ชอบเลี้ยงลูก
ง.แพนด้ามีอายุขัยสั้นมาก
9.ส่วนใดของแพนด้าที่มนุษย์ต้องการมากเพราะมีราคาแพงที่สุด
ก.หัว ข.ตัว ค.ขน ง.หนัง
10.นักเรียนคิดว่าคนไทยได้ประโยชน์จากแพนด้ามากที่สุดในข้อใด
ก.แพนด้ามีผู้ชมมากช่วยให้สวนสัตว์ไม่ขาดทุน
ข.แพนด้าปลูกกระแสรักสัตว์ป่าและสัตว์เลี้ยงในคนไทยมากขึ้น
ค.แพนด้าช่วยให้ไปรษณียบัตรขายดีขึ้น
ง.แพนด้าช่วยให้คนไทยดูข่าวโทรทัศน์มากขึ้น
แหล่งที่มา http://www.oknation.net/blog/print.php?id=505365
แพนด้าน่ารู้
หมีแพนด้ายักษ์มีชื่อในทางวิทยาศาสตร์คือ
Kingdom: Animalia
Phylum: chordate
Class: Mammalia
Order: Carnivora
Family: Ursidae
Genus & Species : Ailuropoda melanoleuca
หมีแพนด้ามีถิ่นอาศัยดั่งเดิมอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศจีน เป็นสัตว์ที่ไม่ชอบอยู่นิ่งในธรรมชาติชอบปีนป่ายต้นไม้หรือหาอาหารโดยเวลาส่วนใหญ่ใช้ไปกับการกินอาหาร (eating) การพักผ่อน (resting) และการหาอาหาร (foraging) หมีแพนด้าจะไม่จำศีลเหมือนหมีชนิดอื่นๆ มีอายุเฉลี่ยประมาณ 25-30 ปี
ลักษณะของรูปร่างโดยทั่วไป มีขนสีดำรอบดวงตาทั้งสองข้าง หู ไหล่ ขาหน้า และขาหลัง มีขนสีขาวบริเวณหัว คอ สะโพก ขนหนาปุกปุย เพื่อช่วยเก็บรักษาความอบอุ่นร่างกาย หมีแพนด้ามีขน 2 ชั้น คือ ขนชั้นนอกจะมีสีขาว และขนสีดำ ส่วนชั้นในจะมีสีน้ำตาลอ่อน ความหนาของขนจะมีความยาวประมาณ 5 เซนติเมตร เพื่อป้องกันน้ำ และอากาศหนาว แต่มีกะโหลกศีรษะใหญ่กว่าหมีชนิดอื่นๆ ลักษณะพิเศษ คือ เท้าทั้ง 4 มีนิ้วที่แท้จริงเท่ากับ 5 นิ้ว เท้าหน้าทั้งสองข้างมีนิ้วพิเศษ ซึ่งเป็นนิ้วโป้งเทียมงอกออกมาข้างละ 1 นิ้ว รวมมีนิ้วทั้งหมด 20 นิ้ว นิ้วเทียม 2 นิ้ว และมีหางเหมือนเบาะรองนั่งเวลากินอาหาร หางของหมีแพนด้าสั้นมาก โดยมีความยาวประมาณ 15
หมีแพนด้ามีโครงสร้างของฟันกรามขนาดใหญ่ และกระดูกขากรรไกรที่แข็งแรง และระบบทางเดินอาหารเหมือนพวกสัตว์กินเนื้อ เช่น สุนัขและแมว หมีแพนด้ากินไผ่เป็นอาหารหลัก สามารถกินได้ทั้งลำต้นและใบเป็นอาหารหลักถึง 99 เปอร์เซ็นต์ (โดยเฉพาะหมีแพนด้าที่อาศัยตามธรรมชาติ) เมื่อโตเต็มที่จะสามารถกินไผ่ได้ถึง 15-25 กิโลกรัม แต่หมีแพนด้ายักษ์ที่เลี้ยงในสภาพกรงเลี้ยงจะกินไผ่เป็นอาหารหลักเช่นเดียวกับหมีแพนด้าที่อยู่ตามธรรมชาติ แต่มีความแตกต่างเพียงการให้อาหารเสริม และผลไม้ที่ช่วยในการย่อยได้ง่ายขึ้น และการฝึกหมีแพนด้าให้ปฏิบัติตามคำสั่งโดยการให้ขนมปังนึ่ง และขนมปังอบ แครอทหรือแอปเปิ้ล
ฤดูผสมพันธุ์หมีแพนด้ามีฤดูผสมพันธุ์ปีละ 1 ครั้ง ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ตั้งแต่เดือน มีนาคม – เมษายน หมีแพนด้าเพศผู้ตัวโตเต็มวัยพร้อมผสมพันธุ์อายุ 5.5 -7.5 ปี คุณภาพของน้ำเชื้อเพศผู้ และขนาดของอัณฑะแตกต่างกันตามฤดู คุณภาพของน้ำเชื้อดีที่สุดจะอยู่ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ หมีแพนด้าเพศเมียตัวโตเต็มวัยพร้อมผสมพันธุ์อายุ 5.5 – 6.5 ปี โดยระยะเวลาที่หมีแพนด้ายักษ์จะยอมรับการผสมพันธุ์จะยาวนานเพียง 3 วัน/ปี ในแต่ละปีพฤติกรรมการเป็นสัดของหมีแพนด้าเพศเมียคือ กระสับกระส่าย เบื่ออาหาร กินอาหารลดลง ส่งเสียงร้อง เช่น การร้องแพะมากขึ้น ส่วนการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกาย ได้แก่ ช่องคลอดบวมแดง และการป้ายกลิ่น
หมีแพนด้ายักษ์ส่วนใหญ่จะสื่อสารกัน โดยการใช้กลิ่นอะซิติค ที่หลั่งออกมาจากต่อมที่อยู่ใกล้ๆ กับบริเวณสืบพันธุ์หรือ โคนหาง โดยจะถูตามต้นไม้ ก้อนหิน และพื้นราบ หรือที่เรียกกันว่า Scent marking นอกจากนี้ยังใช้เล็บขูดต้นไม้ และใช้เสียงในการกำหนดอาณาเขต เช่น การร้องเห่า , การร้องขู่คล้ายสุนัข หรือการใช้เสียงพร้อมที่จะผสมพันธุ์
ในประเทศไทย หมีแพนด้าถูกนำมาเลี้ยงภายในกรงเลี้ยงของสวนสัตว์เชียงใหม่ ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2546 จากสาธารณรัฐประชาชนจีน จำนวน 2 ตัว คือหมีแพนด้าเพศเมียชื่อ หลินฮุ่ย เกิดเมื่อวันที่ 28 กันยายน 2544 และหมีแพนด้าเพศผู้ชื่อ ช่วง ช่วง เกิดเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม 2543 ภายในสวนสัตว์เชียงใหม่มีกรงเลี้ยงภายในอาคาร
Kingdom: Animalia
Phylum: chordate
Class: Mammalia
Order: Carnivora
Family: Ursidae
Genus & Species : Ailuropoda melanoleuca
หมีแพนด้ามีถิ่นอาศัยดั่งเดิมอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศจีน เป็นสัตว์ที่ไม่ชอบอยู่นิ่งในธรรมชาติชอบปีนป่ายต้นไม้หรือหาอาหารโดยเวลาส่วนใหญ่ใช้ไปกับการกินอาหาร (eating) การพักผ่อน (resting) และการหาอาหาร (foraging) หมีแพนด้าจะไม่จำศีลเหมือนหมีชนิดอื่นๆ มีอายุเฉลี่ยประมาณ 25-30 ปี
ลักษณะของรูปร่างโดยทั่วไป มีขนสีดำรอบดวงตาทั้งสองข้าง หู ไหล่ ขาหน้า และขาหลัง มีขนสีขาวบริเวณหัว คอ สะโพก ขนหนาปุกปุย เพื่อช่วยเก็บรักษาความอบอุ่นร่างกาย หมีแพนด้ามีขน 2 ชั้น คือ ขนชั้นนอกจะมีสีขาว และขนสีดำ ส่วนชั้นในจะมีสีน้ำตาลอ่อน ความหนาของขนจะมีความยาวประมาณ 5 เซนติเมตร เพื่อป้องกันน้ำ และอากาศหนาว แต่มีกะโหลกศีรษะใหญ่กว่าหมีชนิดอื่นๆ ลักษณะพิเศษ คือ เท้าทั้ง 4 มีนิ้วที่แท้จริงเท่ากับ 5 นิ้ว เท้าหน้าทั้งสองข้างมีนิ้วพิเศษ ซึ่งเป็นนิ้วโป้งเทียมงอกออกมาข้างละ 1 นิ้ว รวมมีนิ้วทั้งหมด 20 นิ้ว นิ้วเทียม 2 นิ้ว และมีหางเหมือนเบาะรองนั่งเวลากินอาหาร หางของหมีแพนด้าสั้นมาก โดยมีความยาวประมาณ 15
หมีแพนด้ามีโครงสร้างของฟันกรามขนาดใหญ่ และกระดูกขากรรไกรที่แข็งแรง และระบบทางเดินอาหารเหมือนพวกสัตว์กินเนื้อ เช่น สุนัขและแมว หมีแพนด้ากินไผ่เป็นอาหารหลัก สามารถกินได้ทั้งลำต้นและใบเป็นอาหารหลักถึง 99 เปอร์เซ็นต์ (โดยเฉพาะหมีแพนด้าที่อาศัยตามธรรมชาติ) เมื่อโตเต็มที่จะสามารถกินไผ่ได้ถึง 15-25 กิโลกรัม แต่หมีแพนด้ายักษ์ที่เลี้ยงในสภาพกรงเลี้ยงจะกินไผ่เป็นอาหารหลักเช่นเดียวกับหมีแพนด้าที่อยู่ตามธรรมชาติ แต่มีความแตกต่างเพียงการให้อาหารเสริม และผลไม้ที่ช่วยในการย่อยได้ง่ายขึ้น และการฝึกหมีแพนด้าให้ปฏิบัติตามคำสั่งโดยการให้ขนมปังนึ่ง และขนมปังอบ แครอทหรือแอปเปิ้ล
ฤดูผสมพันธุ์หมีแพนด้ามีฤดูผสมพันธุ์ปีละ 1 ครั้ง ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ตั้งแต่เดือน มีนาคม – เมษายน หมีแพนด้าเพศผู้ตัวโตเต็มวัยพร้อมผสมพันธุ์อายุ 5.5 -7.5 ปี คุณภาพของน้ำเชื้อเพศผู้ และขนาดของอัณฑะแตกต่างกันตามฤดู คุณภาพของน้ำเชื้อดีที่สุดจะอยู่ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ หมีแพนด้าเพศเมียตัวโตเต็มวัยพร้อมผสมพันธุ์อายุ 5.5 – 6.5 ปี โดยระยะเวลาที่หมีแพนด้ายักษ์จะยอมรับการผสมพันธุ์จะยาวนานเพียง 3 วัน/ปี ในแต่ละปีพฤติกรรมการเป็นสัดของหมีแพนด้าเพศเมียคือ กระสับกระส่าย เบื่ออาหาร กินอาหารลดลง ส่งเสียงร้อง เช่น การร้องแพะมากขึ้น ส่วนการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกาย ได้แก่ ช่องคลอดบวมแดง และการป้ายกลิ่น
หมีแพนด้ายักษ์ส่วนใหญ่จะสื่อสารกัน โดยการใช้กลิ่นอะซิติค ที่หลั่งออกมาจากต่อมที่อยู่ใกล้ๆ กับบริเวณสืบพันธุ์หรือ โคนหาง โดยจะถูตามต้นไม้ ก้อนหิน และพื้นราบ หรือที่เรียกกันว่า Scent marking นอกจากนี้ยังใช้เล็บขูดต้นไม้ และใช้เสียงในการกำหนดอาณาเขต เช่น การร้องเห่า , การร้องขู่คล้ายสุนัข หรือการใช้เสียงพร้อมที่จะผสมพันธุ์
ในประเทศไทย หมีแพนด้าถูกนำมาเลี้ยงภายในกรงเลี้ยงของสวนสัตว์เชียงใหม่ ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2546 จากสาธารณรัฐประชาชนจีน จำนวน 2 ตัว คือหมีแพนด้าเพศเมียชื่อ หลินฮุ่ย เกิดเมื่อวันที่ 28 กันยายน 2544 และหมีแพนด้าเพศผู้ชื่อ ช่วง ช่วง เกิดเมื่อวันที่ 6 สิงหาคม 2543 ภายในสวนสัตว์เชียงใหม่มีกรงเลี้ยงภายในอาคาร
น้องหมี 8 ชนิด
เด็กผู้หญิงหลายๆ คน ชอบกอดตุ๊กตาหมีที่แสนน่ารัก แต่หมีที่อาศัยในธรรมชาติจริงๆ นั้น เป็นสัตว์ที่ดุร้าย และมีพละกำลังมหาศาล แถมจมูกยังดีกว่าสุนัขถึง 7 เท่า เรามาดูกันดีกว่า ว่าหมีทั่วโลก มีกี่ชนิด และหน้าตาเป็นอย่างไรบ้าง
ชนิดแรกก็คือ หมีควาย (Asiatic Black Bear) เป็นหมีที่ใหญ่ที่สุดที่พบในไทย มีนิสัยดุร้าย ขนตามลำตัวของมันหนามาก เพื่อป้องกันเหล็กไนของผึ้งที่จะรุมต่อยเวลามันกินรังผึ้งนั่นเอง ยกเว้นบริเวณจมูกที่ไม่มีขนปกคลุม ซึ่งเวลาที่มันกินรังผึ้งมันก็จะเอามือปิดจมูกเอาไว้เพื่อป้องกันผึ้งต่อย โดยหมีควายจะมีลักษณะที่เด่นชัดคือ มีขนสีขาวรูปตัววีที่หน้าอก (แต่เจ้าตัวนี้ไม่ค่อยเหมือนตัววีเท่าไรนะครับ)
ต่อมาคือ หมีหมา หรือ หมีคน (Malayan Sun Bear) เป็นหมีที่เล็กที่สุดในโลก และเป็น 1 ในหมี 2 ชนิดที่พบในประเทศไทย โดยเมื่อมันยืนสองขา จะมีลักษณะคล้ายๆ คน จึงถูกเรียกว่า หมีคน ส่วนเวลาที่มันข่มขู่ศัตรู มันจะร้องเสียงคล้ายหมาเห่าๆ จึงเรียกมันว่า หมีหมา โดยหมีหมามีลักษณะพิเศษคือ ขนสีขาวที่หน้าอกเป็นรูปตัวยู
มีเรื่องเหลือเชื่อเกี่ยวกับแพนดาครับ คุณเชื่อหรือไม่ครับว่าเสียงร้องของแพนดานั้นคล้ายกับเสียงร้องของแกะ "แบ๊ะๆ แบ๊ะๆ"
หมีสลอธ (Sloth Bear) พบในประเทศอินเดีย มีลักษณะคล้ายหมีคน แต่มีขนที่ยาวรกรุงรังกว่า
หมีขั้วโลก (Polar Bear) เป็นหมีที่ใหญ่ที่สุดในโลก ปัจจุบันกำลังเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์จากภาวะโลกร้อน หมีขั้วโลกกินแมวน้ำเป็นอาหาร โดยแมวน้ำจะมีการเจาะพื้นน้ำแข็งเพื่อเป็นช่องสำหรับขึ้นมาหายใจ เจ้าหมีขั้วโลกนี้ก็จะยืนดักรอที่ช่องหายใจ และจับแมวน้ำขึ้นมากินอย่างเอร็ดอร่อย หรือลูกแมวน้ำบางตัวที่ยังว่ายน้ำไม่ได้ และต้องแข็งตายอยู่ในโพรง ก็ถือเป็นอาหารสุดโปรดของหมีขั้วโลกเหมือนกัน หมีขั้วโลกมีพละกำลังมหาศาลมาก ขนาดวาฬบีลูกาที่ตัวใหญ่กว่ามัน มันก็ยังลากขึ้นมากินได้อย่างสบายๆ โดยเราสามารถหาชมหมีขั้วโลกได้ที่ซาฟารีเวิลด์ครับ
หมีดำอเมริกัน (American Black Bear) พบในแถบอเมริกาเหนือ เป็นหมีที่เล็กที่สุดที่พบในอเมริกาเหนือ และเป็นหมี 1 ใน 2 ชนิดที่พบในอเมริกาเหนือ โดยหมีชนิดนี้สามารถปีนต้นไม้ได้เก่งมาก
หมีกริซลี่ (Grizzly Bear) ที่เราเห็นในโฆษณาทาโร่ไงครับ มันเป็นหมีใหญ่ดุร้ายชนิดหนึ่ง และชอบเล่นงานลูกของหมีดำอเมริกันด้วย แต่มันปีนต้นไม้ไม่ได้ ทางรอดทางเดียวของลูกหมีดำคือต้องหนีขึ้นต้นไม้ โดยมันกินได้สารพัดอย่าง ทั้งลูกเบอร์รี่ กวางมูส และอาหารสุดโปรดของมันก็คือ ปลาแซลมอนนั่นเอง
หมีแว่นตา (Spectacled Bear) พบในอเมริกาใต้ ซึ่งมันชอบกินยอดไม้อ่อนๆ เป็นอย่างมาก
ท่องเที่ยวสวนสัตว์เชียงใหม่ ชมหมีแพนด้า
นับเป็นช่วงเวลาแห่งความปลื้มปีติยินดี และเปี่ยมล้นไปด้วยความสุขใจ ของประชาชนชาวไทยและชาวต่างชาติทั่วโลก เมื่อโครงการวิจัยและจัดแสดงหมีแพนด้าในประเทศไทย ของสวนสัตว์เชียงใหม่ สังกัดองค์การสวนสัตว์ในพระบรมราชูปถัมภ์ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ประสบความสำเร็จในการวิจัยและเพาะพันธุ์หมีแพนด้าจน "หลินฮุ่ย" หมีแพนด้าเพศเมียได้ให้กำเนิดลูกน้อยที่เกิดจากน้ำเชื้อของ "ช่วงช่วง" หมีแพนด้าเพศผู้ เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคม 2552 เวลา 10.39 น. โดยแพนด้าน้อยมีน้ำหนักตัวประมาณ 200 กรัม แถมหน้าตานั้นยังน่ารักน่าชังอีกด้วย อย่างไรก็ตาม หลังแพนด้าน้อยออกมาลืมตาดูโลก ก็ดูเหมือนว่าทุกคนจะให้ความสนใจเป็นอย่างมาก มีข่าวพัฒนาการของลูกหมีแพนด้าน้อยออกสื่อไม่เว้นแต่ละวัน ล่าสุดยังมีการประกวดตั้งชื่อให้ลูกหมีแพนด้ากันอีกด้วย ทำให้ประชาชนส่งชื่อเข้าร่วมการประกวดกันเพียบ
เอาล่ะ!! เกริ่นถึงหมีแพนด้าน้อยมาซะเยอะ จริงๆ แล้ววันนี้ เราจะพาเพื่อนๆ ไปเที่ยวกันที่ "สวนสัตว์เชียงใหม่" สวนสัตว์ขนาดใหญ่ที่มีสัตว์มากมายหลายชนิด ทั้งที่มีอยู่ในเมืองไทยและนำมาจากต่างประเทศเป็นจำนวนมาก ว่าแล้วได้เวลาไปทำความรู้จักที่นี่พร้อมๆ กันเลย...
"สวนสัตว์เชียงใหม่" ตั้งอยู่ที่ถนนห้วยแก้ว ตำบลสุเทพ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ มีเนื้อที่ทั้งหมด 531 ไร่ ห่างจากตัวเมืองประมาณ 5 กิโลเมตร ใกล้กับสวนรุกขชาติ เป็นสวนสัตว์ขนาดใหญ่ที่มีสัตว์มากมายหลายชนิด มีบริเวณกว้างขวาง บรรยากาศร่มรื่น และมีสัตว์อยู่มากกว่า 2,000 ชนิด ทั้งที่มีอยู่ในเมืองไทยและนำมาจากต่างประเทศ ภายในสวนสัตว์ยังมี "เชียงใหม่ ซู อควาเรียม" (Chiangmai Zoo Aquarium) สถานแสดงพันธุ์สัตว์น้ำครบวงจร ด้วยอุโมงค์ใต้น้ำที่ยาวที่สุดในโลก จัดแสดงพันธุ์สัตว์น้ำนานาชนิด ทั้งน้ำจืดและน้ำเค็ม กว่า 250 สายพันธุ์ จำนวน กว่า 20,000 ตัว มีสวนนกเพนกวิน และสวนนกฟิ้นซ์ ซึ่งเป็นนกขนาดเล็กที่มีสีสันสวยงาม จนได้รับการขนานนามว่าเป็น "อัญมณีบินได้" มีหมีโคอาล่า จากประเทศออสเตรเลีย และยังมีสัตว์อื่นๆ อีกมากมายหลายชนิด
ค่าธรรมเนียมสวนสัตว์เชียงใหม่
เอาล่ะ!! เกริ่นถึงหมีแพนด้าน้อยมาซะเยอะ จริงๆ แล้ววันนี้ เราจะพาเพื่อนๆ ไปเที่ยวกันที่ "สวนสัตว์เชียงใหม่" สวนสัตว์ขนาดใหญ่ที่มีสัตว์มากมายหลายชนิด ทั้งที่มีอยู่ในเมืองไทยและนำมาจากต่างประเทศเป็นจำนวนมาก ว่าแล้วได้เวลาไปทำความรู้จักที่นี่พร้อมๆ กันเลย...
"สวนสัตว์เชียงใหม่" ตั้งอยู่ที่ถนนห้วยแก้ว ตำบลสุเทพ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ มีเนื้อที่ทั้งหมด 531 ไร่ ห่างจากตัวเมืองประมาณ 5 กิโลเมตร ใกล้กับสวนรุกขชาติ เป็นสวนสัตว์ขนาดใหญ่ที่มีสัตว์มากมายหลายชนิด มีบริเวณกว้างขวาง บรรยากาศร่มรื่น และมีสัตว์อยู่มากกว่า 2,000 ชนิด ทั้งที่มีอยู่ในเมืองไทยและนำมาจากต่างประเทศ ภายในสวนสัตว์ยังมี "เชียงใหม่ ซู อควาเรียม" (Chiangmai Zoo Aquarium) สถานแสดงพันธุ์สัตว์น้ำครบวงจร ด้วยอุโมงค์ใต้น้ำที่ยาวที่สุดในโลก จัดแสดงพันธุ์สัตว์น้ำนานาชนิด ทั้งน้ำจืดและน้ำเค็ม กว่า 250 สายพันธุ์ จำนวน กว่า 20,000 ตัว มีสวนนกเพนกวิน และสวนนกฟิ้นซ์ ซึ่งเป็นนกขนาดเล็กที่มีสีสันสวยงาม จนได้รับการขนานนามว่าเป็น "อัญมณีบินได้" มีหมีโคอาล่า จากประเทศออสเตรเลีย และยังมีสัตว์อื่นๆ อีกมากมายหลายชนิด
ทั้งนี้ สวนสัตว์เชียงใหม่ เปิดให้บริการทุกวัน ตั้งแต่เวลา 8.00 น. - 18.00 น. (เปิดขายบัตรถึงเวลา 17.00 น.) นอกจากนี้ ยังมีทัวร์ชมสัตว์ป่ายามค่ำคืน Twilight Zooโดยรถยนต์นำชมพฤติกรรมสัตว์ต่างๆ ที่ออกหากินยามกลางคืน พร้อมวิทยากรบรรยายให้ความรู้ ตั้งแต่เวลา 18.30 - 21.00 น. สามารถสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมและจองทัวร์ได้ที่ โทร. 0-5321-0374, 0-5322-1179 และ 0-5322-2283
ค่าธรรมเนียมสวนสัตว์เชียงใหม่
ค่าธรรมเนียมบัตรผ่านประตูเข้าชมสวนสัตว์เชียงใหม่
บัตรผู้ใหญ่ (ชาวไทย) 50 บาท
บัตรเด็ก สูงไม่เกิน 135 เซนติเมตร (ชาวไทย) 10 บาท
บัตรเด็ก สูงไม่เกิน 135 เซนติเมตร (ชาวไทย) 10 บาท
ค่าธรรมเนียมจอดยานพาหนะ
รถยนต์ 50 บาท
รถจักรยานยนต์ 10 บาท
รถจักรยาน 1 บาท
รถจักรยานยนต์ 10 บาท
รถจักรยาน 1 บาท
ค่าธรรมเนียมบัตรเข้าชมหมีแพนด้า
บัตรผู้ใหญ่ (ชาวไทย) 50 บาท
บัตรเด็ก สูงไม่เกิน 135 เซนติเมตร (ชาวไทย) 20 บาท
บัตรเด็ก สูงไม่เกิน 135 เซนติเมตร (ชาวไทย) 20 บาท
แหล่งที่มา http://hilight.kapook.com/view/37755
โครงการวิจัยและจัดแสดงหมีแพนด้าในประเทศไทย
ต่อมาเอกอัครราชทูตสาธารณรัฐประชาชนจีนประจำประเทศไทย แจ้งว่า รัฐบาลสาธารณรัฐประชาชนจีนยินดีมอบหมีแพนด้า 1 คู่ให้ประเทศไทย และวันที่ 22 ตุลาคม 2544 รัฐบาลไทย โดยคณะรัฐมนตรี มีมติรับทราบ และมอบหมายให้ องค์การสวนสัตว์ในพระบรมราชูปถัมภ์ ประสานงานเพื่อเตรียมความพร้อมต่าง ๆ ซึ่งต่อมามีการประชุมและดำเนินการ ภายใต้โครงการวิจัยและจัดแสดงหมีแพนด้าในประเทศไทย โดยได้รับการจัดสรรงบประมาณรายจ่าย ประจำปีงบประมาณ 2545 จากงบกลาง รายการเงินสำรองจ่ายเพื่อกรณีฉุกเฉิน หรือจำเป็นจำนวน 39,818,313 บาท เป็นค่าก่อสร้างส่วนวิจัยและจัดแสดงหมีแพนด้า และมอบหมายให้กองพลทหารช่าง ค่ายภาณุรังสี จังหวัดราชบุรี เป็นผู้ดำเนินการก่อสร้างในระยะเวลา 210 วัน
วันที่ 4 มีนาคม 2546 มีพิธีลงนามในสัญญาการสนับสนุนหลักระหว่าง บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน) และองค์การสวนสัตว์ ในการสนับสนุนการขนส่งหมีแพนด้าจากประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนมายังประเทศไทย สนับสนุนที่นั่ง สำหรับผู้ที่จะร่วมเดินทางไปรับหมีแพนด้าจำนวน 50 ที่นั่ง สนับสนุนบัตรโดยสารเครื่องบิน สำหรับเจ้าหน้าที่ต่าง ๆ ในวงเงินปีละ 1 ล้านบาท สนับสนุนค่าใช้จ่ายในการจัดทำกล่องสำหรับขนส่งหมีแพนด้า และสนับสนุนการขนส่งไผ่จากจีน มายังประเทศไทยเมื่อมีความจำเป็น
วันที่ 10 สิงหาคม - 10 กันยายน 2546 องค์การสวนสัตว์ได้จัดส่ง นายสัตวแพทย์ 1 คน และพนักงานเลี้ยง 1 คน ซึ่งจะทำหน้าที่เลี้ยงหมีแพนด้า ไปศึกษาดูงานและฝึกอบรมการเลี้ยงดูหมีแพนด้า ณ ศูนย์วิจัยและอนุรักษ์หมีแพนด้า เมืองวู่หลง มณฑลเสฉวน สาธารณรัฐประชาชนจีน
วันที่ 1-5 กันยายน 2546 ฯพณฯ รองนายกรัฐมนตรี (พลเอกชวลิต ยงใจยุทธ) ข้าราชการระดับสูงและผู้บริหารระดับสูง ขององค์การสวนสัตว์ เดินทางไปเยือนสาธารณรัฐประชาชนจีนอย่างเป็นทางการ เพื่อเจรจาความร่วมมือในด้านต่าง ๆ พร้อมทั้งร่วมพิธีลงนามในข้อตกลงความร่วมมือการวิจัยและอนุรักษ์หมีแพนด้า ณ กรุงปักกิ่ง จากนั้นก็เดินทางไปเลือกหมีแพนด้า 1 คู่ ที่จะนำมาจัดแสดงในประเทศไทย ณ ศูนย์วิจัยและอนุรักษ์หมีแพนด้า เมืองวู่หลง เฉินตู มณฑลเสฉวน
วันที่ 12 ตุลาคม 2546 ทูตสันถวไมตรีหมีแพนด้า "ช่วง ช่วง-หลินฮุ่ย" เดินทางมาถึงจังหวัดเชียงใหม่ เที่ยวบินพิเศษ "เรารักแพนด้า" มีพิธีขบวนแห่ยิ่งใหญ่จากท่าอากาศยานนานาชาติเชียงใหม่ ถึงสวนสัตว์เชียงใหม่ เวลา 17.25 น. ท่ามกลางความชื่นชมยินดีจากชาวเชียงใหม่และจังหวัดภาคเหนือ
วันที่ 10 สิงหาคม - 10 กันยายน 2546 องค์การสวนสัตว์ได้จัดส่ง นายสัตวแพทย์ 1 คน และพนักงานเลี้ยง 1 คน ซึ่งจะทำหน้าที่เลี้ยงหมีแพนด้า ไปศึกษาดูงานและฝึกอบรมการเลี้ยงดูหมีแพนด้า ณ ศูนย์วิจัยและอนุรักษ์หมีแพนด้า เมืองวู่หลง มณฑลเสฉวน สาธารณรัฐประชาชนจีน
วันที่ 1-5 กันยายน 2546 ฯพณฯ รองนายกรัฐมนตรี (พลเอกชวลิต ยงใจยุทธ) ข้าราชการระดับสูงและผู้บริหารระดับสูง ขององค์การสวนสัตว์ เดินทางไปเยือนสาธารณรัฐประชาชนจีนอย่างเป็นทางการ เพื่อเจรจาความร่วมมือในด้านต่าง ๆ พร้อมทั้งร่วมพิธีลงนามในข้อตกลงความร่วมมือการวิจัยและอนุรักษ์หมีแพนด้า ณ กรุงปักกิ่ง จากนั้นก็เดินทางไปเลือกหมีแพนด้า 1 คู่ ที่จะนำมาจัดแสดงในประเทศไทย ณ ศูนย์วิจัยและอนุรักษ์หมีแพนด้า เมืองวู่หลง เฉินตู มณฑลเสฉวน
วันที่ 12 ตุลาคม 2546 ทูตสันถวไมตรีหมีแพนด้า "ช่วง ช่วง-หลินฮุ่ย" เดินทางมาถึงจังหวัดเชียงใหม่ เที่ยวบินพิเศษ "เรารักแพนด้า" มีพิธีขบวนแห่ยิ่งใหญ่จากท่าอากาศยานนานาชาติเชียงใหม่ ถึงสวนสัตว์เชียงใหม่ เวลา 17.25 น. ท่ามกลางความชื่นชมยินดีจากชาวเชียงใหม่และจังหวัดภาคเหนือ
Project for Panda Research and Display in Thailand was established in 2003 after General Chavalit Yongchaiyudh (the Deputy Prime Minister)had been visited the People’s Republic of China in 2001. He persuaded the president and prime minister of the People’s Republic of China to lend a pair of giant panda in order to be “Animal Ambassador”, reflecting the close relationship between China and Thailand.
Later, Chinese ambassador in Thailand informed that Chinese government agreed to give a pair of giant panda for Thailand. On October 22, 2001, the prime minister assigned the Zoological Park Organization of the Kingdom of Thailand to be responsible for conducting under Project for Panda Research and Display in Thailand. The Project for Panda Research and Display in Thailand is completed with the construction work allocated a budget of 39,818,313 baht by the army engineer of Panurangsi Camp, Military Camp in Ratchaburi within 210 days.
The Deputy Prime Minister (General Chavalit Yongchaiyudh) and the committees had been visited the People’s Republic of China again for signing the Agreement on Cooperation on Research and Conservation of Giant Pandas at Beijing and chose a pair of giant panda at Chengdu Research Base for Giant Panda Breeding in Wolong Nature Reserve, Sichuan. The budgets construction is estimated to be worth around 39,818,313 baht which was built within 210 days by the army engineer of Panurangsi Camp, Military Camp in Ratchaburi.
On March 4th, 2003, Thai Airways International Public Company Limited together with the Zoological Park Organization under the Royal Patronage of the H.M. the King signed a joint agreement as main sponsors in support of the Panda Research and Exhibition Project Thailand. THAI’s support for the project includes the transport of the two pandas from China to Thailand. THAI offers 50 passenger seats to China in order to receive delivery of two pandas. THAI is also providing air tickets for related personnel worth 1 million baht per year. In addition to providing transport, THAI will be carrying bamboo shoots from China.
On August 10th-September 10th, 2003, the Zoological Park Organization under the Royal Patronage of the H.M. King provided one veterinarian and one keeper to study and train how to rearing giant panda at China Research and Conservation Center for the Giant Panda, Wolong city, Sichuan province, The People’s Republic of China.
On September 1st-5th, 2003, Thai Deputy Prime Minister Gen. Chavalit Yongchaiyudh senior government official went to The People’s Republic of China for signing on the Agreement Cooperation on Research and Conservation of Giant Pandas at Beijing and selected a pair of giant panda at Chengdu Research Base for Giant Panda Breeding in Wolong Nature Reserve, Sichuan.
On October12th, 2003, Chuang Chuang and Lin Hui are considered as “Friendship Ambassadors” between China and Thailand, flying in a special THAI airplane with the special flight called “Love Panda Love Chiang Mai”. The welcoming ceremony participating with people from government agencies and local communities for the pandas began at Chiang Mai International Airport to Chiang Mai Zoo at 17.25 p.m.
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)